🔺مرسلات، ۲۹ تا ۳۴: انْطَلِقُوا إِلى‏ ما كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (۲۹) انْطَلِقُوا إِلى‏ ظِلٍّ ذِي ثَلاثِ شُعَبٍ (۳۰) لا ظَلِيلٍ وَ لا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ (۳۱) إِنَّها تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ (۳۲) كَأَنَّهُ جِمالَتٌ صُفْرٌ (۳۳) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (۳۴) 🔹 ترجمه‌های دیگر: (گفته میشود:) به سوى چيزى كه همواره آن را تكذيب میكرديد شتابان برويد. (۲۹) به سوى سايه سه شاخه (آتش) شتابان برويد! (۳۰) سايه‏اى كه پايدار (و فرح بخش) نيست و شعله (آتش) را دفع نمیكند! (۳۱) كه آن (آتش) شراره‏هايى همچون قصرى (عظيم) میافكند! (۳۲) چنانكه گويى (خصوصيات) آن (همچون) شتران زرد است. (۳۳) در آن روز واى بر تكذيب كنندگان! (۳۴) 🔵 ترجمۀ خواندنی قرآن: بروید به‌طرف جهنمی که منکرش بودید! ۲۹ بروید به‌طرف سایۀ دودی که از بزرگی، سه‌شاخه شده است. ۳۰ نه خنک می‌کند و نه جلوی شعله‌های آتش را می‌گیرد! ۳۱ آن آتش، جرقه‌هایی به بزرگی کُندۀ درخت به اطراف پرت می‌کند، ۳۳ مثل گدازه‌های آتشفشان! ۳۳ آن روز، وای بر منکران قیامت! ۳۴ 🔺🔻با یک پانوشت برای آیۀ ۳۳: منظور از این تشبیه مرکّب، رساندن حجم و رنگ و شتاب جرقه‌هاست. ترجمۀ واژه‌به‌واژۀ آیه می‌شود: «گویی گلّه‌ای از شترهای زردرنگ‌اند که به‌هر طرفی می‌دوند.» @qurantr_maleki