🔥 در ماه‌های ابتدایی جنگ، آتش سوزی به شکل منظم (هفتگی) در سه‌راه اهواز خرمشهر به پا شده و مردم را نگران کرده بود.با مراجعه‌ی نیروهای انقلابی، مشخص می‌شود این اقدام توسط بچه‌های سپاه به قصد سوزاندن لباس‌های پاره، خونی، یا مستعمل رزمندگان به پا می‌شود. (حجم لباس‌ها در تصویر) ✂️ با دیدن این وضعیت تعدادی خانم‌های اهوازی به این رفتار اعتراض کرده و خواستار تحویل این لباس‌ها و (اقلام دیگر) می‌شوند تا آن ها را شستشو داده، وصله، رفو و رنگ کرده و بازسازی نمایند. خبر این اقدام به سرعت در شهر پیچیده و مادر شهید حسین علم‌الهدی سرپرستی را بر عهده می‌گیرد. ☕️ کار به سرعت بالا گرفته و مکانی را که عموم مردم آن زمان به نام «چای‌خانه» می‌شناسند (در کنار کارون) برای کار خانم‌ها و تقسیم اقلام بین آن‌ها انتخاب می‌شود. این مکان قبل انقلاب عشرت‌کده بود و در حین کار به احترام حضور مادر حسین علم‌الهدی تغییر اسم می‌دهد. 💬 خودشان می‌گویند در شروع کار سه اسم برای دسته های عملیاتی مان انتخاب کردیم. ۱) نیروی زمینی (تفکیک لباس‌ها و اقلام) ۲) نیروی دریایی (خون‌شویی و شستشو) ۳) نیروی هوایی (پهن کردن روی پشت بام های چای‌خانه) 🧦 می‌خندید که «واحد دندانپزشکی هم داشتیم! خانم‌هایی که دانه دانه دندانه‌های زیپ‌های خراب را ترمیم ‌می‌کردند و برای دوخت مجدد، به خیاط‌خانه می‌فرستادند.» حجم وسایلی که برای بازسازی می‌آمد آن‌قدر زیاد شد که برخی مسئول جوراب شدند و فقط روزی یک وانت جوراب پاره، بازسازی می‌شد! ادامه👇 @rabteasheghi