📌 جریانات دینی و مسائل زنان 🔗 یادداشت(۳) 📌 جریان نواندیشان دینی(تجددگرایی) 🔻جريان نواندیشان دینی با پذيرش اصول و چارچوب‌هاي مدرنيته، تلاش خود را صرف هم‌خواني اسلام با مؤلفه‌هاي فرهنگ مدرن نموده‌است. نواندیشان دینی در مسیرِ پیشبرد دو پروژه اصلی خود، یعنی «تحقق مدرنیته در جامعه» و «ارائه تفسیری مدرن از دین» ناگزیر به نقد موقعیت موجود زنان شدند. 🔒 «مدرنیته» در اندیشه فکری این طیف یک «منظومه فکری منسجم» نیست و قائل به برداشت قسمت‌هایی از آن هستند(تجزیه گرایی) لذا بخش‌های از نگرش «تمدن غرب» در موضوع زنان مورد اقبال این جریان فکری قرار می‌گیرد. از این روی از یک سو بر حفظ کیان «خانواده» تاکید و به نقش زن در خانه به عنوان همسر و مادر توجه می‌گردد و از سوی دیگر با توجه به «فردگرایی مدرن» از سلسله مراتب نقشی در خانواده و مدیریت مرد بر آن انتقاد می‌کند و خواهان «برابری نقش‌ها در خانواده» هستند. فردگرایی نوعی الگوی اجتماعی انسان مدرن است که تمامی تفاوت‌های طبیعی میان زن و مرد را انکار می‌کند و معتقد است تمامی مسئولیت‌ها و کارهایی که از عهده مردان بر می‌آید از سوی زنان نیز قابل انجام است و می‌بایست «تبعیض جنسیتی» در جامعه از میان برداشته شود. 🔺 تجددگرایان معتقدند می‌بایست موانع محیطی و فرهنگی را جهت ظهور و بروز خلاقیت‌های زن در جامعه زدود و این ممکن نمی‌شود مگر اینکه موانع «اشتغال» زنان در جامعه از میان برداشته شود. در واقع متعالی‌ترین تعریفی که این جریان دینی از فعالیت زنان در «عرصه جامعه» دارد، «فعالیت‌های اقتصادی زنان» در جامعه همپای مردان می باشد. از این رو رویکرد خاص این طیف به مسائل زنان «جامعه‌گرایی» می باشد. جامعه‌گرایی مدنظر این جریان منبعث از مدل‌هاي غربي مشارکت زنان با محوريت مراعات «تساوي زن و مرد» و «عدم تبعيض بر اساس جنسيت»، که در «کنوانسيون رفع تبعيض عليه زنان» ظهور تام دارد، مي‌باشد مطابق با اين ديدگاه بايد به سوي تساوي حقوق زن و مرد در اجراي مناصب مختلف مديريتي حرکت کرد. ادامه دارد... ✍️ زهرا عباسپور ؛ کارشناسی‌ارشد تاریخ تشیع، پژوهشگر عرصه زن و خانواده، مادر ۴ فرزند @rabteasheghi