آیا می‌دانید‌3 یکی از نخستین بهائیانی که با برنامه‌ریزی قبلی، در حوزه فرهنگ و هدایت افکار عمومی مردم ایران در آغازین روزهای اقتدار رضاخانی فعال شد، فرخ‌دین پارسای بود. این شخص که با ماموریت مشخص و مدون به این عرصه روکرده بود، از همان ایام تا سال‌های پایانی عمر خود، در اواسط سلطنت محمدرضاشاه، نقشی کلیدی در اداره مطبوعات در جهت رواج ابتذال و ولنگاری در میان زنان داشت. فرخ‌دین پارسای یکی از مشهورترین افراد تشکیلات بهائیت بود که سال‌های متمادی در عرصه مطبوعات که قو‌ی‌ترین رسانه آن زمان محسوب می‌شد و در جهت اهداف محافل و مجامع بهائی- صهیونیستی فعال بود. وی همکاری خود را با دولت کودتای انگلیسی-1299ش- سیدضیاء و رضاخان در همین عرصه آغاز کرد، که چندی بعد نام او به‌عنوان رئیس دایره اجرایی در اداره ممیزی دیده شد. اداره ممیزی، یکی از ادارات و تشکیلات متولی سانسور کتاب و مطبوعات در ایران بود، که در 26 فروردین 1300ش، 27 روز پس از کودتای سوم اسفند1299ش، به ریاست علی‌اصغر‌ حکمت در وزارت معارف ایجاد شد. فرخ‌دین پارسای فعالیت مطبوعاتی خود را با هدایت کانون‌های تشکیلاتی بهائیت از سال 1288ش با انتشار نشریه‌ای به نام "عصر جدید"، آغاز کرد. وی با درج مقالاتی تلاش داشت تا زن ایرانی را با تمدن غربی آشنا سازد، از این‌رو از همان ابتدا رواج بی‌حجابی زنان را در دستور کار داشت و چادر را مناسب زن ایرانی در عصر جدید نمی‌دانست. همسر وی، فخرآفاق نام داشت. او تحصیلات خود را که زیر نظر معلمان خصوصی بهائی گذرانده بود و به عنوان یک بهائی متعصب در کنار فرخ‌دین پاسای قرار گرفت. فخرآفاق در سال 1291ش همسر فرخ‌دین پارسای شد. این زوج پس از مدتی عازم مشهد شدند. فخرآفاق پارسای در دبستان فروغ مشهد به کار آموزش کودکان مشغول گردید. در همین شهر، امتیاز نخستین مجله ویژه بانوان ایران را با نام "جهان زنان" اخذ کردند. فخرآفاق که با مأموریت و سرمایه‌گذاری این تشکیلات سیاسی به انتشار این نشریه روی آورده بود، برای این‌که مورد هجوم مخالفین قرار نگیرد، نهایت احتیاط را به‌کار می‌بست. اما به دلیل محیط فرهنگی و مذهبی شهر مشهد، امکان اجرا و دستیابی به اهداف تشکیلات در ترویج بی‌بندوباری و لاابالی‌گری وجود نداشت. بنابراین با صلاح دید سران تشکیلات و ایادیان امرالله، برای تحقق اهداف تشکیلاتی این زوج به تهران منتقل شدند. فرخ‌دین پارسای و همسرش فخرآفاق در تهران اندکی از محافظه‌کاری دست کشیده و مطالبی در باره لزوم تعلیم و تربیت زنان به رشته تحریر درآوردند. از آن‌جایی که در این سلسله مقالات رگه‌هایی از آموزه‌های ضد اسلامی دیده می‌شد، اعتراض روحانیت برانگیخته شد و کاربه‌جایی رسید که این زن و شوهر بهائی به جرم تبلیغ علیه شعاعر اسلامی به قم تبعید شدند. این تبعید در سال 1301ش که رضاخان دورخیزی برای رسیدن به تاج و تخت را آغاز کرده بود و نیازمند به حمایت جامعه مذهبی ایران را داشت، انجام گرفت. در همین ایام -سال 1301ش- بود که دخترشان، فرخ‌رو پارسای به دنیا آمد. اگر‌چه برخی صاحب‌نظران بر این عقیده استوار هستند که فرخ‌دین پارسای و همسرش هرگز به قم تبعید نشده و این نقشه‌ای برای موجه جلوه دادن مبارزه این دو در راه به اصطلاح آزادی زنان از آنان بود. نکته‌ای حائز اهمیت آن‌که فرخ‌دین پارسای نخستین کسی بود که برای اعزام دوشیزگان ایرانی به اروپا و آمریکا و اقامت آن‌ها در نزد خانواده‌های یهودی-آمریکایی تلاش فراوانی مبذول داشت. #بهائیت #فرق_و_ادیان ✍ سیدکاظم موسوی عضویت در کانال http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e