🔰 129 #عالم 🔅🔅🔅 ⏪37- مَثَل دراز گوش (مَثَلُ الَّذِینَ حُمِّلُواْ التَّوْرَلةَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوهَا کَمَثَلِ ا لْحِمَارِ یَحْمِلُ اءَسْفَارًا* بِئْسَ مَثَلُ ا لْقَوْمِ الَّذِینَ کَذَّبُواْ بَِایَتِ اللَّهِ وَاللَّهُ لاَ یَهْدِی ا لْقَوْمَ الظَّلِمِینَ ) . (سورجمعه آیه 5) ((کسانی که مکلّف به تورات شدند ، ولی حق آن را ادا نکردند ، مانند درازگوشی هستند که کتابهایی حمل می کند ، (آن را بر دوش می کشد اما چیزی از آن نمی فهمد ! ) گروهی که آیات خدا را تکذیب کردند ، مثال بدی دارند ، و خداوند قوم ستمگر را هدایت نمی کند)) . 🔰عالم بی عمل ((بدون شک تحصیل علم ، مشکلات فراوانی دارد ، ولی این مشکلات هر قدر باشد در برابر برکات حاصل از علم ناچیز است ، بیچارگی انسان روزی خواهد بود که زحمت تحصیل علم را بر خود هموار کند ، امّا چیزی از برکاتش عائد او نشود ، درست بسان چهارپایی است که سنگینی یک بار کتاب را به پشت خود احساس می کند ، بی آنکه از محتوای آن بهره گیرد)) . 🔹در بعضی از تعبیرات ، عالم بی عمل به ((ابر بی باران )) ، و ((درخت بی ثمر)) و ((کمان بی زه )) (یعنی تفنگ بی فشنگ ) تشبیه شده است ، چنانکه گفته اند : ((اَلْعِلْمُ بِلا عَمَلٍ ، کَالسَّحابِ بِلا مَطَرٍ وَکَالشَّجَرِ بِلا ثَمَرٍ وَکَالْقَوْسِ بِلا وَتَرٍ)) و مانند این تشبیهات که هر کدام بیانگر گوشه ای از سر نوشت شوم عالم بی عمل است . 🔹سعدی در این باره می گوید : ((دو کس رنج بیهوده بردند و سعی بی فایده کردند یکی آنکه گردکرد و نخورد و دیگر آنکه علم آموخت و عمل نکرد)) . ((هر که علم خواند و عمل نکرد بدان ماند که گاو راند و تخم نیافشاند)) . اصولاً از بعضی از روایات استفاده می شود که عالم بی عمل ، شایسته نام عالم نیست ، چنانکه رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم می فرماید : ((لا یَکُونُ الْمَرْءُ عالماً حَتّی یکُونَ بِعِلْمِهِ عاملاً ؛ انسان آنگاه عالم است که به علمش عمل کند)) . 🔹امام علی علیه السّلام می فرماید : ((الْعِلْمُ مَقْرُونٌ بِالْعَمَلِ ، فَمَنْ عَلِمَ عَمِلَ ، وَالْعِلْمُ یَهْتِفُ بِالْعَمَلِ فإِنْ اءَجابَهُ وَإِلاّ ارْتَحَلَ عَنْهُ ؛ علم با عمل تواءم است ، پس هر کس چیزی را می داند ، باید به آن عمل کند و علم فریاد می زند و عمل را به سوی خود دعوت می کند ؛ اگر به او پاسخ مثبت داد از آن علم سود برده می شود و الاّ ، از آنجا کوچ می کند)) . از امام سجادعلیه السّلام نیز روایت شده که می فرماید : (( وما العلم باللّه و العمل إ لاّ إ لفان مؤ تلفان ، فمن عرف اللّه خافه ، وحثّه الخوف علی العمل بطاعة اللّه ، وإ نَّ اءرباب العلم و اءتباعهم الّذین عرفوا اللّه فعملوا له و رغبوا الیه )) . ((علم و عمل دو دوست صمیمی یکدیگرند ، بنا بر این هر کس خدا را بشناسد از (مخالفت در برابر دستورات ) او می ترسد ، و همین ترس او را به عمل و اطاعت خدا وا می دارد ، و عالمان حقیقی کسانی هستند که خدا را به خوبی شناخته اند و به مقتضای علمشان عمل می کنند و به سوی او رغبت دارند)) . چنانکه خداوند می فرماید : ( . . . إِنَّمَا یَخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ ا لْعُلَمَّؤُاْ . . . )؛ ((همانا از میان بندگان خدا ، تنها دانشمندان از او می ترسند)) . 🔹امام صادق علیه السّلام نیز در مورد کلمه (ا لْعُلَمَّؤُاْ) فرمود : ((یعنی بالعلماء مَن صَدّق قوله فعله و مَن لم یصدق فعله قوله فلیس بعالم )) . ((عالم کسی است که گفتارش با عملش هماهنگ باشد و کسی که کردارش گفتارش را تصدیق نکند ، عالم نیست )) . 🌱🌱🌱 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom