📌 ادب اجتماعی 🔹 وجود مبارک حضرت فرمود: «تَزَاوَرُوا»؛ شما شیعیان ما هستید به زیارت یکدیگر بروید و یکدیگر را ترک نکنید. چرا؟ «فَإِنَّ فِی زِیارَتِكُمْ إِحْیاءً لِقُلُوبِكُمْ وَ ذِكْراً لِأَحَادِیثِنَا»؛ غالب این جمله ‌های خبری به داعی انشا نقل شده است؛ یعنی شیعیان ما! وقتی دور هم جمع شدید، نگذارید مجلستان به حرف‌ های عادی بگذرد. آیه‌ و روایتی بخوانید که حرف ‌های ما مطرح بشود. 🔹 حالا که زیارت کردید و احادیث ما را گفتید، احادیث ما چه خاصیتی دارد؟ «وَ أَحَادِیثُنَا تُعَطِّفُ بَعْضَكُمْ عَلَی بَعْض»؛[1] عاطفه ایجاد می ‌کند، محبت ایجاد می ‌کند، رازداری ایجاد می‌ کند، ادب ایجاد می‌ کند، خاصیت احادیث ما این است. چطور خاصیت احادیث ما این است که ادب ایجاد می ‌کند؟ ما یک مَثل داریم که این مَثل حق است، می‌ گوییم: «سنگ روی سنگ بند نمی‌ شود»! درست هم هست. الآن اگر بخواهند بُرجی یا قصری بسازند، سنگ اوّل را گذاشتند سنگ دوم که روی آن بند نمی ‌شود، یک ملات نرم می ‌خواهد وگرنه شما سنگ دوم را بگذاری روی سنگ اوّل می ‌لغزد و سنگ روی سنگ بند نمی ‌شود. فرمود احادیث ما و کلمات ما ادب ‌آموز است، ادب آن ملات نرم است آن وقت قصر می ‌سازید. با ملات قصر ساخته می ‌شود نه با سنگ! «وَ أَحَادِیثُنَا تُعَطِّفُ بَعْضَكُمْ عَلَی بَعْض»؛ ادب است که جامعه را اداره می‌ کند، برای اینکه اینها کریم هستند. انسان کریم است و کَرم با ادب آمیخته است. 🔹 در زیارت جامعه کبیر یکی از اوصافی که وجود مبارک امام هادی (سلام الله علیه) برای ائمه و اهل بیت (علیهم السلام) ذکر می ‌کند همان وصفی است که خدا در قرآن در سوره «انبیاء» برای ملائکه ذکر کرده است. در سوره «انبیاء» خداوند برای ملائکه چه چیزی ذکر کرده است؟ فرمود این ملائکه کسانی هستند که ﴿لا یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ﴾،[2] عمل می ‌کنند. وجود مبارک امام هادی در زیارت جامعه کبیر وصف ائمه (علیهم السلام) را همین قرار می ‌دهند که اهل بیت کسانی هستند که «لا یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ».[3] نه بدون اجازه خدا سخن می ‌گویند، نه بعد از دستور خدا عقب افتاده ‌اند، نه جلو می ‌زنند، نه دنبال هستند، ما پیرو اینها هستیم. فرمود جامعه را کریمانه باید اداره کنید؛ آن وقت نه طلاق خواهیم داشت، نه دادگاه خواهیم داشت. آنچه که مشکل ما را حلّ می ‌کند ادب ماست. فرمود مؤدّبانه جامعه را اداره کنید؛ حالا گاهی ضرورتی پیش می ‌آید برای اختلافات، حرفی دیگر است؛ سهو و نسیان، حرف دیگری است. فرمود: «قُلُوبُ الرِّجَالِ وَحْشِیةٌ فَمَنْ تَأَلَّفَهَا أَقْبَلَتْ عَلَیهِ»؛ اگر کسی با الفت و ادب با جامعه رفتار دل‌ های جامعه او را می ‌طلبد. [1]. الکافی(ط ـ الإسلامیة)، ج2، ص186. [2]. سوره انبیاء, آیه27. [3]. زاد المعاد _ مفتاح الجنان، ص514. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1397/09/29 🔻🔻🔻 ✅ قرآن همراه است وهم راه ✳همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom