برشی از کتاب گرانسنگ
#تفسیر_تسنیم_جلد_اول(103)
#کانال_قرآنی_رحیق(گنجینه آموزه های تفسیری)
#تفسیر_قرآن
#تفسیر_تخصصی
#سوره_حمد
#تفسیر
#الرحمن
#الرحیم
#آیت_الله_جوادی_آملی
🔅🔅🔅
إِيِّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ (5)
📌 لطائف و اشارات
✅ 1 ـ اسرار تقديم «إيّاك» بر «نعبد»
📁 ب: عابدي كه ابتدا معبود را مي بيند و او را به عنوان جمال محض و كمال صرف مي شناسد، سختي و سنگيني عبادت برايش آسان مي شود. عبادت براي سالكان و راهيان كوي حق در آغاز، دشواريهايي دارد و بر اين اساس، صبر بر طاعت از بهترين فضايل و رأس ايمان است: «فإن الصبر من الإيمان كالرأس من الجسد»[ نهج البلاغه، حكمت 82، بند3.].
▫ خداي سبحان از نماز به عنوان امري بزرگ و سنگين ياد كرده است و اين براي كساني است كه به پايگاه «خشوع» راه نيافته اند: (وإنّها لكبيرة إلاّ علي الخاشعين)[ سورهي بقره، آيهي 45.]. گرچه اقامهي نماز فرصت چنداني نمي خواهد، امّا گروههاي فراواني از آن، سر باز مي زنند؛ چون خودخواهي به انسان اجازهي اقرار و اظهار بندگي نمي دهد و برخاك ساييدن پيشاني براي انسانِ مدّعي استقلال دشوار است، ولي خاشعاني كه جمال و زيبايي معبود را مشاهده كرده اند، اظهار بندگي سهل و عبادت برايشان شيرين و آسان است.
▫ كسي كه با دشواري نماز مي گزارد، گرچه به تكليف خويش عمل كرده است، ولي نماز براي او لذّت بخش نيست؛ امّا شاهدان جمال معبود، به حق از آن لذّت و از هجران آن رنج مي برند. از اين رو مي گويند: «اگر همهي عمر دنيا يك شب بود همه را به سجده يا ركوع سپري مي كرديم»[ ر.ك شرح حالات اويس قَرَن.].
▫ رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) كه همواره مستغرق در شهود جمال خداي سبحان بود و فراق خداوند براي او مايهي رنج بود، نماز را مايهي روشني چشم خود مي دانست: «جعلت قرة عينى فى الصلاة» [بحار، ج79، ص193.]، و هنگام نماز به مؤذن مخصوص خودْ بلال حبشي مي فرمود: «أرحنا يا بلال»[ بحار، ج79، ص193].
✅ قرآن همراه است و هم راه ؛ همواره با قرآن باشیم
@rahighemakhtoom