eitaa.com/rahighemakhtoom نگاشت16:نکات تفسیری آیه 12تا 14 سوره انفطار يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿۱۲﴾إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿۱۳﴾وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ ﴿۱۴﴾ ۱ - کاتبان نامه عمل، به تمامى کارها و نیت هاى انسان آگاه اند. (یعلمون ما تفعلون) دانستن تمام ویژگى هاى «عمل»، بدون دانستن انگیزه انجام دادن آن، امکان پذیر نیست. بنابراین علم به «ماتفعلون»، علم به هدف از انجام دادن آن نیز مى باشد. ۲ - نامه عمل سراسر حقیقت و خالى از هرگونه خطا است. (یعلمون ما تفعلون) تصریح به علم کاتبان نامه عمل، توجّه دادن به راستى و درستى آن نامه است. ۳ - پاداش و کیفر اعمال در قیامت، براساس نامه عمل و کردار انسان در دنیا است. (یعلمون ما تفعلون) ۴ - گنه کاران و تکذیب کنندگان کیفرهاى اخروى، در قیامت به کیفر گناه و تکذیب خود گرفتار خواهند شد. (بل تکذّبون بالدین ... یعلمون ما تفعلون) مطرح ساختن کتابت و علم کاتبان - به قرینه «بل تکذّبون بالدین» - هشدارى به تکذیب گران است که عمل آنان بى کیفر نخواهد ماند. 🔅🔅🔅 ۱ - انسان هاى درست کار، راست گفتار و مطیع خداوند، به پاداش کردار خویش، در میان انبوه نعمت هاى آخرت جاى خواهند گرفت. (إنّ الأبرار لفى نعیم) از جمله معانى ذکر شده براى «برّ»، صلاح و درست کارى، اطاعت و صداقت است(لسان العرب). «نعیم»; یعنى، نعمت فراوان (مفردات راغب) نکره بودن «نعیم»، گویاى عظمت آن است. ۲ - زندگى ابرار، پیراسته از تمسّک به بهانه هاى واهى براى گشودن راه گناه (ما غرّک بربّک الکریم ... إنّ الأبرار لفى نعیم) ۳ - کاتبان نامه عمل از انجام دادن کارهاى خیر ابرار آگاه شده، آن را ثبت مى کنند. (کتبین . یعلمون ما تفعلون . إنّ الأبرار لفى نعیم) ۴ - بهره مندى ابرار از نعمت هاى آخرت، همیشگى است. (إنّ الأبرار لفى نعیم) حرف «فى» در آیه شریفه، براى ظرفیت مجازى است و بر استقرار ابرار در نعمت دلالت دارد. اسمیه بودن جمله «إنّ الأبرار...»، تأکیدى بر مداومت و ثبوت و حرف «لام» در «لفى نعیم»، تأکید بر تمام محتوا است. 🔅🔅🔅 ۱ - آتش دوزخ، جایگاه فاسقان و گنه پیشگان و کیفر کردار آنان است. (و إنّ الفجّار لفى جحیم) «فجور»; یعنى، دریدن پرده دیانت (مفردات راغب). از معانى دیگر «فجور»، فسق و عصیان است. (قاموس) ۲ - جهنّم، داراى آتشى که به شدّت برافروخته و شعلهور است. (لفى جحیم) به آتشى که شعله هاى آن، سخت زبانه کشد و نیز به آتش عظیمى که در گودال برافروخته گردد و به مکانى که داراى حرارت شدید باشد، «جحیم» گفته مى شود (قاموس). مراد از «جحیم» - به قرینه آیه بعد - جهنم یا آتش آن است. ۳ - «جحیم»، از نام هاى جهنم است. * (لفى جحیم) ۴ - مردم در قیامت، به دو گروه شاخص «ابرار» و «فجّار» تقسیم خواهند شد. (إنّ الأبرار لفى نعیم . و إنّ الفجّار لفى جحیم) ۵ - گرفتارى فاسقان کافر در آتش دوزخ، همیشگى است. (و إنّ الفجّار لفى جحیم) جمله اسمیه، بر ثبوت دلالت دارد و در این آیه ممکن است به قرینه مقابله با «إنّ الأبرار لفى نعیم» - که استقرار مجازى در آن حاکى از خلود بود - بر خلود نیز دلالت کند. مراد از «فجّار» - به قرینه «بل تکذّبون بالدین» - فاسقانى است که منکر معاد و کافرند. ۶ - کردار بدکاران، از نظر مأموران الهى مخفى نمانده و در نامه عمل آنان ثبت خواهد شد. (کتبین . یعلمون ما تفعلون ... و إنّ الفجّار لفى جحیم) 🌿🌿🌿 🔅 تفسیر و قرآن پژوهی