🔷اوصاف اکرم(ص) از زبان (ع) (بخش اول) 🔷تعابيرى كه امام (ع) راجع به ايشان دارند، تعابير بسيار بلندى است. مى فرمايند: پيامبر(ص) «دائم الْفِكْرِ» بود؛ هميشه در بود، هرگز از كردن خستهنمى شد، «متَواصِلُ الاْحزانِ» بود؛ يعنى همواره در غم شيرين با وقارى فرورفته بود و معلوم مى شد كه غم متصلى است و بخش اعظم اين غم، در دلپيغمبر(ص) است، حال آن كه معمولا بر لبش، لبخند جارى بود اما غم سنگين و ريشه دارى در دل با او بود. آيا غم ناشى از درك يك حقيقتبزرگ بود؟ غم مردم بود؟ «ولَيست لَه راحة» هرگز پيامبر (ص) رابی غم بی دغدغه نمى ديدم، هميشه دغدغه چيزى داشت.«طَويلُ السكْت» بود، پيامبر اهل سكوتهاى طولانى بود، «لايتَكَلَّم فىغَيرِ حاجة»، جز وقتى كه لازم و مفيد بود، سخن نگفت. بناى پيامبر برسكوت بود، الا وقتى كه حرف زدن، ضرورت و فايده اى مى داشت و بايدحقيقتى را آشكار مى كرد، يا بايد از عدالتى دفاع مى كرد، در برابر منكر يابى عدالتى بر مى آشفت و مشكل كسى را حل مى كرد و الا ساكت بود. 🔶گزیده ای از محمد پیامبری برای همیشه 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 @rahimpoor_azghadi