🕋📜🕋📜🕋 📜 🕋 #ماه_مبارک_رمضان #معرفت_حضرت_قرآن (۸) ☑️ اعجاز لغوی کلام الله (۱) ا❁﷽❁ا «وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ، نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ، عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ، بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ»؛ حضرت قرآن، تنزیل پروردگار جهانیان است که به واسطه روح الامین آن را نازل گردانیده و بر قلب تو فرود آورده تا از انذاردهندگان باشی، به زبان عربی مبین. ﴿سوره مبارکه شعراء، آیات ۱۹۲ الی ۱۹۵﴾ ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا ✍️ حضرت قرآن که جوامع کَلِم و تبیان لکلّ شیء می باشد، از جانب حضرت رب العالمین به زبان «عربی مبین» تنزیل یافته است. ▪️ زبانی الهی که أفضل و أشرف همۀ زبانها و متمایز با آنها می باشد. ▪️ لسان عربی مبین با زبان های عربی دیگر أعم از عربی مغربی، مصری، عربی عراقی، شامی، شبه ‌جزیره ‌ای خلیجی، حجازی، یمنی و نجدی و زبانهای دیگر متمایز است. ▪️ زیرا این لسان، محمل کلام الله عزوجل و کلام حضرات معصومین (علیهم السلام) بوده است، و ذات اقدس الهی، مخاطبین وحی، أنبیاء و عباد الله را با این زبان، مورد خطاب قرار داده است و لذا این زبانیست که خلق، انس فطری با آن دارد؛ ➖ «انّه ما أنزل اللّه كتابا و لا وحيا الّا بالعربية ...» (۱)؛ خداوند متعال کتابی و وحی ای را جز به زبان عربی (مبین) نازل نکرد. ➖ «إِنَّ الْوَحْيَ يَنْزِلُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْعَرَبِيَّة» (۲)؛ وحی از جانب خداوند بلند مرتبه به زبان عربی (مبین) نازل می شود. ➖ «تعلّموا العربية فانّها كلام اللّه الذي يكلّم به خلقه‏» (۳)؛ عربی (مبین) را بیاموزید، زیرا آن کلامی است که خداوند با آن با خلقش صحبت می کند. ▪️ به همین سبب، عربی مبین بر زبانها و کلام های دیگر برتری و احاطه دارد و این برتری و احاطه به ارادۀ واضع این کلام یعنی خداوند تبارک و تعالی بوده است؛ «لَسَانُه الْعَرَبِيَّةِ الَّتِي فَضَّلْتَهَا عَلَى سَائِرِ اللُّغَات‏» (۴). ▪️ از اینرو، این زبان در کلام تراجم وحی الله توصیف شده به «يُبِينُ الْأَلْسُنَ‏ وَ لَا تُبِينُهُ الْأَلْسُنُ» (۵)؛ زبانی که کلیه زبانهای دیگر را تبیین می کند، اما هیچ زبانی استطاعت تبیین آن را ندارد. ▪️ به کمک قیود احترازی مذکور می توان تمایز عربی مبین با زبانهای دیگر را که در لسان حضرت قرآن به «عجمی» تعبیر شده، دریافت؛ «لقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّما يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِسانُ الَّذي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَ هذا لِسانٌ عَرَبِيٌّ مُبين» (۶)؛ مى‌دانيم كه مى‌گويند: اين قرآن را بشرى به او مى‌آموزد. زبان كسى كه به او نسبت مى‌كنند عجمى است، حال آنكه اين زبان عربى روشنى است. 👈 پس عربی مبین با اوصافی که در نصوص بدانها تصریح شده، کلام نورانی خالق می باشد، اما عجمی کلام بشر و در مقابل عربی مبین، اعم از زبانهای عربی و غیر آن می شود. به همین سبب است که حتی ظاهر الفاظ حضرت قرآن نیز اعجاز داشته و حجت می باشند. ✍ بیان در اعجاز لغوی کلام الله ادامه دارد ... ا┅═✧❁ منابع ❁✧═┅ا (۱) سفينة البحار، ج‏۶، ص ۱۹۲ (۲) بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۱۱، ص ۴۲ (۳) سفينة البحار، ج‏۶، ص ۱۹۲ (۴) بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۲۵، ص ۲۹ (۵) الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏۲، ص ۶۳۲ (۶) سوره مبارکه نحل، آیه ۱۰۳ 🕋 📜 🕋📜🕋📜🕋