۱. بال‌و پَر گر بسوخت، باری کم تن به باد اَر بِشُد، غباری کم ۲. دل که از سینه شد برون چه زیان؟ از دَمان دوزخی شَراری کم ۳. گو: برو! یک تن از جهان جَسته صیدگاهِ تو را شکاری کم ۴. کمِ تن گیر! گر بشد بر باد مشتِ خاکی ز رَهگذاری کم ۵. گو: برو جان ز تن! خدا همراه! از گِلین مِجمَری غباری کم ۶. عالَم از ماست؛ بخت گو بگریز! از هزاران سپه، سواری کم ۷. چه غم اَر «طالب» از میان برخاست؟ خاری از راهِ گُلعِذاری کم🍂 { #طالب_آملی } ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۲. دَمان: خشمناک، جوشنده ۳. جَسته: رهایی یافته ۴. کم گرفتن: کنایه از تَرک دادن و واگذاشتن ۵. مجمر: آتشدان، مَشعَل ۷. گلعذار: گُل‌رو، زیباچهره