⛈"دلنوشته‌ی شبانه" وقتی دستمون به آسمون نمی‌رسه باید دلمونو آسمونی کنیم قبول داری؟ در اولین شب‌جمعه از ماه صفر به آسمان خیره‌‌می‌شوم تا بجویمت. در عظمتت غرق می‌شوم تویی که همیشه با منی و حتی لحظه‌ای مرا رها نمی‌کنی. تو بامن بودی و هستی و خواهی ماند تا ابد و همین بودنت مرا دلگرم می‌کند... من می‌چینم برایت سفره‌ی دلتنگی‌ام را و حال و آینده‌ام با ذکر توست که بخیر می‌‌شود. همه حرفهایم حتی همانهائی را که هنوز به زبان جاری‌نکرده‌ام را می‌دانی اما با این وجود باز می‌گوئی دردها و خواسته‌هایم را برایت بازگو کنم، شاید می‌خواهی بودنت را از یاد نبرم. کاش هیچ‌گاه یادم نرود که هستی ... ماهی اگر دریا را فراموش کند آب از آب تکان نمی‌خورد، خدا نکند دریا ماهی را فراموش کند. اما چه خوب که دریای جودت فراموشی‌ناپذیر‌است‌... گاهی هوای دل ابری می‌شود، رعد و برقی می‌زند و برای خورشیدِ پشتِ اَبرت سکوتم را می‌شکنم، لب به سخن می‌گشایم و می‌بارم، هر چند او نیز از احوالم باخبرست و بیش از خودم بر احوالم واقف.‌.. الهی من در دل هوای یوسف زهرا دارم آتنا قبلِ سفر، یار سفرکرده‌مان را... "من‌دوستتدارم‌شدیدا"یابن‌زهرا تکرارکن بخشِ نخستینِ کلامم را  یوسف زهرا ای کاش برای عاقبت‌بخیری‌ام دعا کنید... ✍نویسنده:مرضیه‌رمضان‌قاسم #دلنوشته‌هایم #مناجات •••✾❀زنگ‌بیداری 👇❀✾••• https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef