خوش‌بحال بعضیا همونهائی که: "راهبَرَن" نه "راهزن" میان کنارت هُلت میدن تا بِبَرنت به سمت جلو نه اینکه تو رو پس بزنند تا خودشون برَن جلو چون از رسیدنت لذت میبَرَن. درست مثل آب زلال هستند، اونهائی که سخت‌ترین کارها رو آسون و آب خوردن برات جلوه میدن و تو رو به سمت هدفت راهیت می‌کنن و کنارتن، حواسشون هست که نفهمی اونا بودن که بزرگترین لطف رو در حقّت انجام دادن. (。◕‿◕。) من که بحالشون غبطه می‌خورم چون خوش‌قلب‌ترین آدمای دنیا هستن. دلشون به وسعت آسمون و مهرشون به عمق دریاس 🖊نویسنده: مرضیه‌ رمضان‌قاسم ⏰زنگ بیداری👇 https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef