إِلَهِي أَلْبَسَتْنِي الْخَطَايَا ثَوْبَ مَذَلَّتِي وَ جَلَّلَنِي التَّبَاعُدُ مِنْكَ لِبَاسَ مَسْكَنَتِي خدایا خودم می‌دونم خیلی بدم اما یه دلخوشی دارم اونم اینه که مهمان توام و مهمان برای میزبان عزیز است. الهی توشه‌ای که از ماه مهمانی برگرفتم واقف شدن به ضعف، نقص، نداری و فقرم است. الهی یَسِّرْ امری و ارحَمْ ضعفی می‌دونم روسیام، من اگه بی‌وفام، ولی عشقم اینه مهمونم این روزا در این ساعات و لحظات ماه مهمانی سخت دلتنگ شده‌ام، هنوز ماه رمضان نرفته دلتنگ‌اش شده‌ام. یعنی سال آینده توفیق دیدارش نصیبم می‌شود؟ ماه خدا نرو که دلتنگ می‌شوم مثل دل گرفته‌ی جمعه غروب‌ها الهی این روزها دلتنگ عزیزان سفرکرده به دیار باقی شده‌ام، همان‌ها که سالهای قبل سر سفره‌ی افطار میزبان یا مهمان آنها بودیم و با رزق‌ات افطار می‌کردیم. دیگر دلتنگی‌ام به حد اعلی رسیده است؛ در انتظار ظهور مولا و رجعت عزیزانم چشمانم بی‌رمق شده الهی اگر عزیزانم رجعت نمی‌کنند مرا نزد آنها ببر زیرا دیگر دلهره‌ای برای مرگ ندارم، مهمان‌نوازی‌ات در دنیا، خاطرم را برای آخرت آسوده کرده است. اما شاید آن‌سو هم بروم، باز دلم برای عزیزانی که این‌سو هستند تنگ شود... خلاصه دل است دیگر، کار دیگری جز تنگ شدن که بلد نیست... صاحب عصر(عج) دگر طاقتمان رفت بہ بـاد تا محرم نشده گر بہ صلاح است بـیا اللهّمَ‌عَجِّل‌لِوَلیِّڪَ‌الفَرَج به جناب عشق گفتم تو بیا دوای ما باش که به پاسخم بگفتا تو بمان و مبتلا باش 🖊نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم @ramezan_ghasem110