🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘🔘 🔘 🔘 ⁉️سوال: 🔰ترس از خدا به چه معناست؟ ✍پاسخِ خودم ترس از خدا دو نوع است (الترسُ ترسان) ❌۱) ترس مذموم: ترس دنیایی نسبت به خدا یعنی از خدا بترسیم مثل ترسی که از یک موجود خشن و بی‌رحم داریم و گمان می کنیم در امان نیستیم. ✅۲) ترس ممدوح ترس از عذاب خدا در دنیا و آخرت گاهی انسان می‌ترسد چون در جهت فرمانبری از خدا تمام توانش را به کار نبرده باشد و از این می‌ترسد که مبادا این اطاعت دست و پاشکسته‌اش مقبول درگاه حق نیفتد و پاداشی بر آن مترتب نشود یا درجه ای را که انتظار دارد برای او نسازد، چنین ترسی دلهره از رد و عدم پذیرش طاعت بوده و موجب میشود انسان در اعمالش دقت بیشتری کرده و نیّتش را هر چه بیشتر خالص کند زیرا ترس از عذاب جهنم و یا عذاب شدن در دنیا را دارد این نگران بودن پسندیده و قابل ستایش است چون باعث می‌شود نافرمانی خدا را نکنیم و اگر چنین ترسی در دل انسان نباشد و او به قبولی اعمالش مطمئن باشد، در جهت بهبود آنها تلاش نمی‌کند و دچار خطا و یا عجب می‌شود. ترسی که انسان در دلش لرزش در برابر هیبت و عظمت خداوند دارد که این نوع ترس در آیات قرآن "خشیت" نامیده شده است، خشیت حالت خضوع و خشوع و تسلیم در برابر حق است و هرچه درجه علم و معرفت انسان نسبت به عظمت و برزگی وجلال خداوند بیشتر شود، خود را حقیرتر و ناچیزتر دیده و به درجه خشوعش اضافه می‌شود که منشا و خاستگاه این ترس، اعتقادی و عالمانه است و علم و عقل در تحقق آن بسیار اساسی و مهم است و تنها می‌تواند نسبت به خدا واکنشی صحیح باشد و این واکنش نسبت به دیگران باطل است. از نظر قرآن، مومنان تنها از خدا خشیت دارند؛ زیرا می‌دانند که باید در برابر عظمت الهی خاضع باشند و از خشم او بهراسند: وَ یَخْشَوْنَهُ وَلاَ یَخْشَوْنَ أَحَداً إِلَّا اللهَ.(احزاب، آیه 39) همچنین می‌فرماید: «إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ» 📚سوره فاطر، آیه۲۸ ازميان بندگان خدا، تنها عالمان هستند كه از و نیز می‌فرماید: «رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ» 📚سوره بینه/ آیه۸ خدا از آنان خشنود است و آنان نيز از خدا خشنود و راضى هستند. اين مقام، از آن كسى است كه از پروردگارش مىترسد. در جاى ديگر می‌فرمايد: «وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوى» 📚سوره نازعات/آیات ۴۰ و ۴۱ آن كس كه از مقام پروردگارش ترسيده و نفس را از هوا باز داشته، بهشت جايگاه اوست. كسى كه به اين مرتبه از خوف، برسد خداوند ابهت او را در دل همه جهانيان قرار مىدهد. امام صادق عليه السلام در اين باره مى‌فرمايد «مَنْ خافَ اللَّهَ اخافَ اللَّهُ مِنْهُ كُلَّ شَىْءٍ وَمَنْ لَمْ يَخَفِ اللَّهَ اخافَهُ اللَّهُ مِنْ كُلِّ شَىْءٍ» 📚اصول کافی ج ۳، ص ۱۱۰ كسى كه از خدا بترسد خداوند همه چيز را از او می‌ترساند و كسى كه از خدا نترسد، خداوند او را از هر چيزى میترساند. ♻️نتیجه اینکه: مقوله‌ای که برخی از ما در ذهن‌مان برای خدا ساخته‌ایم ترس مذموم است که همان ترس دنیایی‌ست و صحیح نمی‌باشد اما در ترس ممدوح انسان در ترسیدن اعتدال بین خوف و رجا دارد زیرا از آنجایی که ايمان آدمى دائما در لبه‌ی پرتگاه قرار دارد بنابراین فرد مسلمان دائما ترس اين را دارد، كه مبادا گرانمايه‌ترين سرمايه‌ی نجات خود را از دست بدهد، و اين اميد را هم دارد، تا بتواند با توبه و جبران مافات آن را حفظ كند بنابراین دائما در خوف و رجاء قرار دارد، و خداى خود را، هم از روی ترس و هم با اميد می‌پرستد، چنین کسی در زندگي‌اش در حالت اعتدال، ميان نوميدى، كه منشا خمودي‌هاست قرار دارد و هم اطمينان به شفاعت دارد و در كوتاهي‌ها و كسالت‌ها، زندگى مى‌كند، پس نه بطور كلى نوميد است، و نه به صورت كلى مطمئن. 🖊مرضیه رمضان‌قاسم 🦋🐛https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef