673.7K
هی می‌رویم و جاده به جایی نمی‌رسد سلام شده تابحال به خودت بگی چرا من هرچی می‌دَوَم به جایی نمی‌رسم چرا بلاتشبیه مثل اسب عصاری گرفتار دور باطل شدم؟ قصه اینه که ما در جا نزدیم ما رشد کردیم از حیاط خونه اومدیم تو کوچه خاکی، از کوچه خاکی رفتیم تو خیابون و بالاخره از خیابون رسیدیم به جاده‌ی اتوبانی اما هنوز با همون وسیله‌ی نقلیه‌ی قبلی با همون سه‌چرخه‌ی کودکانه در حالی که باید برای هر مسیری از وسیله‌ی متناسب به اون استفاده کرد. ما چون تو اتوبان همون سه چرخه‌ی بچه‌گی رو داریم، آروم آروم داریم یه لِکا لِکی می‌کنیم اما اگر وسیله‌ی نقلیه‌مونو عوض کنیم زودتر به مقصد می‌رسیم. اهل‌بیت حکم وسیله‌ای رو دارند که ما رو زودتر از موعد به مقصد می‌رسونند. پاشو همین الان برو یه بلیط حرم امام رضا جفت و جور کن برو حرم فقط یه سلام بده و بیا، تا اومدی خواهی دید که دیگه اون آدم قبلی نیستی، قلبت مهربون‌تر میشه، دیگه دنیا و مافیها برات مثل قبل بزرگ نیستند؛ دیگه برای خودت مثل قبل این همه حساب باز نمی‌کنی چون بعینه دیدی که در برابر امام حتی ذره هم نیستی. امتحان کن و نایب‌الزیاره‌ی ما هم باش. اما به نظرم یکی از اون سفرهای زیارتی که مس وجود آدم رو طلا می‌کنه حج تمتعِ؛ چون اولا این سفر زیارتی واجب هستش و سایر سفرهای زیارتی مستحب. ثانیا عمل واجبی هست که در طول عمر فقط یکبار بر ما واجب میشه. یعنی اگه بنا باشه آدم خوب بشه، همین یک سفر کافیه... 🔊🖊مرضیه رمضان‌قاسم 🚖https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef ╰┈➤Ⓜ️