بی انصافیم؛ خیلی... ما طلبه ها خیلی بی انصافیم. بی‌معرفتیم. بی‌احساسیم. بی تعهدیم. این‌ها، همه فحش است. دارم به همه مان فحش می‌دهم. ما طلبه ها، نامردیم؛ خیلی... می دانید چرا؟! ما، آمده ایم حوزه. حوزه علمیه. پادگانی برای سربازان امام زمان. آمده ایم تا دین را یاد بگیریم، و بنمایانیمَش به مردم؛ آن طور که هست. آمده ایم تا آدم شویم و دیگران را به آدم شدن دعوت کنیم. به قول یک پروفایل: ربّنا! آدَمنا! اما، یک مسئله کوچک باقی می ماند: این طلبه ۱۸ ساله، به یکباره از عدم پدید آمده و در دامان حوزه افتاده؟! ۱۸ سال کجا زیسته ایم؟! ۱۸ سال، چه کسی هوایمان را داشته زمین نخوریم؟ چه کسی، هر روز، غذایمان را روی میز گذاشته؟! چه کسی، شب های بی تابی تب دارمان را پاشویه کرده؟! بستنی هایمان را چه کسی خریده؟! چه کسی وقتی روی مبل خوابمان می برد، پتو رویمان می کشید؟! به همین سادگی هر دوتایشان را فراموش کرده ایم؟! همان ها را که ۱۸ سال، جوانی شان را، عمرشان را، خواستنی هایشان را به پای ما ریخته اند؟! ما، بدون آنها، ما می شدیم؟! چقدر نامردیم ما! هر هفته، همه محبت وجودی ات را به پای رفقایت می ریزی، لبخند هایت را در گعده ها خرج می کنی، باطری دلت را در مدرسه تمام می کنی و پایان هفته، ته مانده شارژ روحت را، خسته و طلبکار به خانه می آوری. مرام گذشتن ها در حجره و خستگی ات برای خانواده؟! بگذریم که اگر همان یک روز و نیم خسته ی آخر هفته ات را با سالن و حلقه و اردوها پر نکنی، احتمالا می خوابی یا مشغول مطالعه می شوی. شاید هم بنشینی پای تلویزیون. بی معرفتیم که حال خوب مادر، دغدغه ها و دلمشغولی های پدر و شخصیت خواهر و برادر برایمان مهم نیست. گویا سیاره مان زمین نیست؛ که اینقدر بی مسئولیت خود را احساس می کنیم. اصلا، تا به حال به کسی به جز خودمان فکر کرده ایم؟! سعی کرده ایم احساسات ابراز نشده پدرمان را درک کنیم؟! خواسته ایم حرف های در دل مانده نگفته مادرمان را بفهمیم؟! آخرین اطلاعی که از رفقا و بیرون رفتن های برادر و خواهرمان داریم کی بوده؟! به خودت می آیی، می بینی شده ای حجت الاسلام فلانی، با فلان رزومه، استاد فلان درس در موسسه فلان، و مادری غمگین و شکسته، پدری خسته از کار و برادری که نمی دانی شبها در کدام ناکجا آباد می خوابد... حتما قرآن هم می خوانیم؛ نه؟! حتما روی منبر فریاد هم می زنیم که: و بالوالدین احسانا؟! حتما ده ها داستان در باب نیکی به والدین هم در ذهنمان جای گرفته؛ نه؟! . . . بی انصافیم که لگدکوب می کنیم ۱۸ سال مهر، عشق و عرق را که برایمان ریخته اند. بی انصافیم ما طلبه ها؛ خیلی... علی فهیمیان | #الرحیل #یادداشت #علی_فهیمیان #تلخی_لازم 🆔️ @rasadkhaneh