شب‌های زیبا. شب‌هایی که گاهی صدای ماشینی سکوتش را می‌شکند ولی افکارت را نه. افکارت جای دیگری متمرکز شده‌اند. می‌روند تا بر عمق کاغذ نفوذ کنند و برنامه‌ای شوند در میدان. هایی که بین نوشته‌ها، خلاصه‌نویسی‌ها و کتاب‌های خوانده‌ شده‌ات، دنبال راه میان‌بری میگردی برای اتصال. اتصالی که به عملیات ختم شود و بتواند فکر را به میدان برساند. شب‌های زیبای من! سختی های روز را به امید دیدارتان می‌گذرانم پس کمی آهسته‌تر بگذرید و بروید که نگرانیم کم گذاشته باشیم در حق خودمان.