🔸در مقابل اما امت گرایی سازنده نیز برای احیای هویت مسلمین در برابر هجمه مدرن، در تلاش برای امت سازی است. اما مهم ترین تمایز آن این است که امت را نه یک ساختار سیاسی واحد در یک سرزمین واحد، بلکه آن را هویتی واحد با بروزات متکثر در نژادها، فرهنگ ها، سرزمین ها، ملیت ها و حاکمیت های مختلف مسلمین می داند. 🔹امت گرایی سازنده با پذیرش عمق تاریخی ملت ها و با اصالت قائل شدن به نقش خصلت های قومی و نژادی در اراده های انسانی، ساخت یابی ملت های مختلف در یک جهان اسلامی را مطلوب و میسر می داند و از همین رو قائل است در یک اندیشه ولائی، چون اراده و خواست جمعی انسان ها برای قیام و انتخاب یک حاکمیت موضوعیت دارد، لذا این دولت ملی است که به عنوان یک واحد سیاسی در نظام توحیدی اصالت دارد. امت گرایی سازنده هیچگاه منافع ملی را رقیب خود تلقی نکرده بلکه معتقد است هرچه یک ملت اسلامی در دستیابی به منافع خود موفق باشد، این موفقیت در طول تامین منافع امت است. 🔸تبلور امت گرایی سازنده در عصر حاضر، جمهوری اسلامی ایران است و به همین جهت است که امکان تاریخی بروز فردی چون شهید سلیمانی فقط در ایران وجود دارد، شهید سلیمانی تجسم سازندگی توامان ملت ایرانی در هم افزایی با امت اسلامی است. ایران مبدع و الگوساز این سنخ از امت گرایی است چون الهیات ولایت راقی ترین اندیشه برای پشتیبانی امت گرایی سازنده و در مقابل الهیات خلافت بهترین آن برای امت گرایی کوبنده است، از این رو می توان امت گرایی سازنده را امت گرایی ولایتی و امت گرایی کوبنده را امت گرایی خلافتی نیز عنوان داد. 🔹بر این اساس اگر دیدگاه ما بر امت گرایی سازنده باشد، در جزئی ترین دستاوردها و پیشرفت های ملی ایرانی نیز غرور امتی خواهیم داشت، حقیقتی‌ که شهید فتحی شقاقی، بنیان گذار جنبش جهاد اسلامی فلسطین این گونه بدان باور دارد؛ " بر این باورم که ارتباط میان رسالت و نقش جهانی انقلاب اسلامی و ساختن ایرانی پیشرفته و توانمند، ارتباطی تنگاتنگ و جدایی ناپذیر است" 🔸در مقابل اگر مختار ما، امت گرایی کوبنده باشد، همواره منافع ملی را در جدال با منافع امتی بشمار آورده و از این رو اگر سیاست های منطقه ای ما در جدولی طراحی شده باشد که به دنبال هم افزایی میان منافع ملی - امتی باشد، گویا در حال خیانت ورزیدن به منافع امت هستیم. 🔹به این جهت باید قائل شد که دوگانه پنداری ملت - امت، منخصر دانستن ملی گرایی در نوع کوبنده، معارض شمردن منافع ملت با منافع امت و تحلیل های برخاسته از آن اساسا رونوشتی استعماری است. عدم هضم تامین توامان مصالح ملی و امتی نیز ناشی از همین استعمارزدگی است. لذا با آن که ملی گرای کوبنده و امت گرایی کوبنده دو سر طیف برای کوبش‌ متقابل اند اما هردو برشی‌ از یک اندیشه استعماری هستند. 🔸 بر همین اساس، این که در نوشته ها و تحلیل های برخی امت گرایان ایرانی همواره ادبیات ملی نکوهش شده، بر دوگانه سازی امت - ملت تأکید گردیده و در همین چارچوب در برابر فهم سیاست ها و تاکتیک های منطقه ای جمهوری اسلامی مقاومت به خرج داده می شود، این پرسش را در ذهن متبادر می سازد که آیا اندیشه امت گرایان ایرانی، استعمارزده است؟ -----------‐--‐--------------------------------------------- پ ن : این متن صرفاً تأملی نظری بر قطعه ای از انگاره‌های امت گرایی ایرانی است و الا تردیدی نیست که امت گرایان از مومن‌ترین و کوشاترین جریان ها در نسبت با انقلاب اسلامی هستند. 📲 پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم (ع) 🆔 eitaa.com/rboresearch 🆔 ble.ir/rboresearch 🆔 t.me/rboresearch