🔰تطورات مفهوم ولایت در سپهر اندیشه شیعی حجت‌الاسلام حسین کلاتی طلبه درس خارج تشکل طلبگی 🔻قسمت دوم ▫️گام سوّم : ولایت مداری به معنای وساطت میان امام و امّت در راه مبارزه 🔹سیزده قرن پس از واقعه عاشورا امام خمینی با اقتدا به جدّ مظلوم خویش، پا در صحنه مبارزه با کفر و نفاق حکومت و جور زمان گذاشت و ایران که فرهنگش با امر ولایت به معنای تبعیت محض از ولی و مبارزه با دشمنان دین عجین شده بود با فریاد اعتراض امام به پا خواست؛ مردم، انقلاب امام خمینی را نزدیک ترین پدیده به اعتقادات مکتبی خود میدانسند. 🔸قیام های سابق هیچ گاه به رهبری ولی زمان یعنی فقهای عادل صورت نگرفته بود و دشمنان سابق هیچ گاه نماینده جبهه کفر و مزدور بزرگترین طاغوت زمان نبودند. امّا بیعت با امام خمینی پایان این مسیر نبود بلکه فصلی نو در اندیشه امامت و ولایت به روی پیروان مکتب اهل بیت می گشود. این بار امام پیروز میدان بود. نهضت پیروز شد و حکومت اسلامی بر مبنای ولایت بر پا شد. 🔹ولایت این بار به عنوان پدیده ای معجزه آسا پیروزی را برای اهل حق رقم زده بود و امکان پیدا کرده بود که با تمام معنای خود در عرصه جامعه عینیت پیدا کند. شیعه تا قبل از انقلاب اسلامی همه همّ خود را صرف این می کرد که اراده امام و ولی را در جامعه تسرّی ببخشد و حالا امام خمینی حرف نویی داشت و می گفت من آمده ام تا حافظ و پشتیبان اراده ملّت مسلمان باشم. 🔸او اراده امّت را به عنوان جان مایه‌ی حرکت و پیشرفت نهضت و حکومت تلقّی می‌کرد و بسیجیان به عنوان مجاهدین خالص زمان خود در تبعیت از امام موظف بودند اراده امام را تبدیل به اراده امّت کنند، زیرا امام خواست امّت را میزان و محور حرکت جامعه قرار داده بود. 🔹از این پس مبارزه با دشمنان خدا و عدالت در تبعیت محض از امر ولی کافی نبود بلکه اهل حق باید محور حرکت امت در تبعیت از ولی و مبارزه با دشمن قرار می گرفتند تا ولایت در جامعه تحقق پیدا کند. از این پس تبعیت از امام به معنای احترام به خواست و اراده امّت در تعیین سرنوشت خویش نیز بود. 🔸آنها از این پس نه تنها باید پای اسلام و امر ولی می ایستادند بلکه حق عبور از اراده مردم در تحقق اسلام را هم نداشتند و اسلام را از مجرای اراده عمومی مردم باید تحقق می بخشیدند و این گونه بین حکومت مردم و خدا جمع می کردند. ادامه در قسمت سوم . . . ▪️منتشر شده در ویژه‌نامه آرمان یک طریق 💠 تشکل طلبگی ربیون 🌐 @rebbiion