💠 بررسی چیستی دیدگاه قدما و متأخّران در پذیرش خبر 🔸در طول تاریخ، سنجش اعتبار گزارشهای حدیثی، همواره از دغدغه های محدّثان و حدیث پژوهان بوده است. در فرآیند اعتبارسنجی احادیث نیز، معمولاً دو مقوله صحّت انتساب حدیث به امام علیه السلام و درستی محتوای حدیث را بررسی می کنند. از این دو بعد می شود به «جنبه إسنادی» و «جنبه محتوایی» یاد کرد. 🔹تغییراتی که در شیوه های اعتبارسنجی احادیث صورت پذیرفته، از رویکرد متفاوت صاحب نظران این حوزه پیروی کرده است. بررسی عملکرد این بزرگان، دو شیوه کاملا متمایز در ارزیابی احادیث را نشان می دهد. این دو شیوه به دو بازه زمانی متفاوت تعلّق دارد که از آن به عصر قدما و عصر متأخّران تعبیر می شود. ▫️اواخر سده هفتم هجری، یعنی عصر سیّد احمد بن طاووس و اوایل سده هشتم، یعنی عصر علّامه حلّی و ابن داود، مرز میان دوران متقدّمان و متأخّران در حوزه اعتبارسنجی احادیث است. ▪️تفاوت اساسی میان دو شیوه متقدّمان و متأخّران، بیشتر به جنبه إسنادی سنجش اعتبار احادیث برمی گردد. با توجّه به اهمّیّت «منابع» در کشف اعتبار احادیث در عصر قدما و جایگاه «رجال» در عصر متأخّران، می شود این دو شیوه را اعتبارسنجی «کتاب محور» و «رجال محور» نامید. 🔺 اقتباس از کتاب «حدیث و اعتبار کتاب محور»، ص۷۷-۷۸ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• https://eitaa.com/rejal_shobeiri https://t.me/rejal_shobeiri