🎂 🗓 🧕 نسیبه استکی اولین نفری که توی کارگاه، رمانش را تمام کرد نسیبه بود. هم سرعتش بیشتر از ما بود هم تجربه‌اش. مثل خیلی از ما رمان‌اولی نبود. قبل‌تر هم چندتا رمان چاپ کرده و حتی چندتا زندگی نامه. زندگی نامه از کی؟ از شهید مسعود آخوندی. اصلا این شهید را برداشته برای خودش. برایش تک پسر نوشته، مسعود نوشته. شاید برای اینکه شهید دانشگاه خودشان است. کار برای شهدا از اول دغدغه‌اش بود. چند تا بچه‌ی صفری توی نوشتن را دور خودش جمع کرد تا برای شهدا بنویسند‌. بهشان نکته می‌گفت. با حوصله نوشته‌هاشان را ویرایش می‌کرد که کار شهدا روی زمین نماند‌. حالا هم همینطور. هر وقت ازش کمک بخواهی پای کار است. مثل خیلی از بچه‌های نویسنده رشته‌ی دانشگاهی‌اش ربطی به نوشتن ندارد. منابع طبیعی خوانده اما همان وقت هم توی نشریات دانشجویی قلم می‌زد. با این حال و این همه سابقه جبهه که توی نوشتن دارد اگر یک کبوتر هم نگاهش کند نمی‌تواند بنویسد. باید یک جای خلوت و دنج داشته باشد. یک مادر با سه تا گل دختر که قلمش برای دغدغه‌هایش می‌نویسد. آثار: به رنگ زندگی زلال مثل از نژاد چشمه تک‌پسر مسعود گمشده در غبار گره خورده‌ام به نام تو گوشی‌های آرمی حسنا و ملکه‌های رنگی 🔰مجموعه ادبی روایتخانه🔰 ○● @revayat_khane ●○