. 🔸 دار الذكر به دلیل استیجاری بودن مکان گروه تفحص هر جا را که اجاره میکردند جای کوچکی را انتخاب کرده، در و دیوارش را «گونی» می چسباند. می گفت: گونی بوی سنگر میدهد» روی گونی ها را هم پر از چفیه و سربند و عکس شهدا میکرد اسمش را هم گذاشته بود «دار الذکر» تا از راه میرسید اول آن جا میرفت دو رکعتی نماز می خواند سپس به جمع دوستان میپیوست از میهمانان جلسه هم خواهش می کردند که به یاد شهدا دو رکعت نماز بخوانند. البته زيارت عاشورا دعای توسل کمیل و.... همه چاشنی کارش بود. روضه را خیلی دوست داشت گاهی تنها هم که می بود روغه می خواند. می گفت: «بچه ها اگر حاجتی دارید به دارالذکر بروید و از شهدا حاجت بگیرید». 🎤 راوی: مهران شفیعی 🕊محتوای روایتگری راویان🕊 @revayatgare_shohada ═══✼🍃🌷🍃✼═══ .