پیشگویی امام از عاقبت طلحه و زبیر! ابن ابی الحدید می نویسد: زبير و طلحه به حضور على عليه السلام آمدند و از او اجازه خواستند كه به عمره بروند. فرمود: قصد عمره نداريد. آنان براى او سوگند خوردند كه قصدى جز عمره گزاردن ندارند. باز به ايشان فرمود: آهنگ عمره نداريد بلكه قصد خدعه و شكستن بيعت داريد. آن دو به خدا سوگند خوردند كه قصدشان مخالفت با على و شكستن بيعت نيست و هدفى جز عمره گزاردن ندارند. على (ع) فرمود: دوباره با من تجديد بيعت كنيد، و آنان با سوگندهاى استوار و ميثاقهاى مؤكد تجديد بيعت كردند و امام به آن دو اجازه فرمود، و همينكه آن دو از حضورش بيرون رفتند، به كسانى كه حاضر بودند گفت: به خدا سوگند آن دو را نخواهيد ديد مگر در فتنه و جنگى كه هر دو در آن كشته خواهند شد. گفتند: اى اميرالمومنين، دستور فرماى آن دو را پيش تو برگردانند. گفت: تا خداوند قضاى حتمى را كه مقدر فرموده اجراء كند. وَ اللَّهِ لاَ تَرَوْنَهُمَا إِلاَّ فِی فِتْنَةٍ یَقْتَتِلاَنِ فِیهَا قَالُوا یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ فَمُرْ بِرَدِّهِمَا عَلَیْکَ قَالَ لِیَقْضِیَ اللّٰهُ أَمْراً کٰانَ مَفْعُولاً... ابن ابی الحدید ج ۱ ص ۲۳۲