فرزند انقلاب | میلاد حسن‌زاده
👤 خودنمایی با اخلاق ▪️استفادهٔ بجا و نابجا از سخن اخلاقی ‌ 🔻👇🔻
📚 📔 خودنمایی با اخلاق 🖋 نوشته: جاستین تسی و برندن وارمکه 🖊 مترجم: نسیم حسینی 📌 بسیاری از ما در بحث‌های روزمره و در شبکه‌های اجتماعی با آدمهایی مواجه شده‌ایم که با هتاکی و پرخاشگری به ما گوشزد می‌کنند که دیدگاهمان فاجعه‌بار و غیراخلاقی است. عده‌ای دیگر هم در کمال آرامش و ضمن یادآوری تخصص و سوابق درخشانشان در هر حیطه تذکر می‌دهند که باید در بحث‌های سیاسی و اجتماعی مثل آنها تیزبین و موشکاف باشیم و بسیاری هم هر روز چندین متن کوتاه و بلند دربارهٔ مصائب صادقانه زیستن در اجتماعِ پر از تباهیِ اطرافشان منتشر می‌کنند. چرا خیلی‌ها می‌توانند پشت سنگر اخلاق پناه بگیرند و مرتکب مجموعه‌ای از رفتارهای غیراخلاقی دیگر شوند؟ 📌 روزگاری بود که سلبریتی‌های سینما و موسیقی سرگرممان می‌کردند، فوتبالیست‌ها و کشتی‌گیران ما را به وجد می‌آوردند و سیاستمداران به این فکر می‌کردند که در انتخابات بعدی چه وعده‌هایی بدهند. اما امروز همۀ آن‌ها شغل جدیدی پیدا کرده‌اند: معلم اخلاق. یکی از مصائب صادقانه‌زیستن در میان تباهی‌های جامعه می‌نالد و دیگری مدام از خیانت و شرافت و ریاکاری حرف می‌زند و البته عده‌ای هم، ضمن یادآوری سوابق درخشانشان، تأکید می‌کنند که باید در هر بحثی منصف و متین و سنجیده بود. اما چرا همه می‌خواهند به ما درس اخلاق بدهند؟ 📌 جاستین تسی و برندن وارمکه معتقدند که همهٔ این افراد دچار عارضه‌ای مشترک شده‌اند: آنها از سخن اخلاقی استفاده می‌کنند تا «خودنمایی» کنند. آنها در این کتاب با شواهد به دست آمده از علوم اجتماعی و رفتاری توضیح می‌دهند که چرا آدم‌ها خودنمایی می‌کنند و چرا سخن اخلاقی ابزار خوبی برای این کار است؛ سپس با استفاده از سه نظریهٔ اصلی علم اخلاق نشان می‌دهند که این وضعیت غیر اخلاقی است. در نهایت به مدد علم و نیز فلسفه تبعات این آسیب را در عرصهٔ سیاست تبیین می‌کنند و می‌کوشند راه‌حلی برای بر طرف کردن آن ارائه دهند. | لینک کانال 👇 @revolutionson