#بسم_الله_الرحمن_الرحیم ٢١٤ #آداب_الصلوه ادامه ادب تكبير امام صادق عليه السلام فرمودند: وقتي مي گوييم الله اكير ادب تكبير اينست كه اگر او را اكبر مي بينيم بايد آنچه در بين زمين و آسمان جلوه مي كند، صغير ببينيم در اين صورت لذت خطاب را در قلب احساس مي كنيم . اين لذت ارتباط، در واقع نتيجه آن تكبير است يعني تكبير را صادقانه گفته ايم و اگر دهها تكبير بگوييم و از شيريني ارتباط با خدا محروم باشيم قطعا تكبير صادقانه نگفته ايم و جايگاه خدا را ادراك نكرده ايم . بنابراين وقتي به حظ ربوبيت قيام نكنيم از حظ عبوديت هم بي بهره ايم . اين لذت سهمي است كه خدا به بنده مي دهد. حال اگر كسي نماز مي خواند و لذت انس و شيريني خطاب را ادراك نمي كند مشكل از خودش است نه از خدا و فاعليت فاعل ، چون به ادب بندگي قيام نكرده تا خدا سهم لذت او را بدهد كار خدا محروم كردن نيست بلكه بنده خودش را محروم كرده است .علامتش هم اينست كه دل انسان ، لذت ارتباط را نمي چشد و حق خدا را ادا نكرده است . پس سعي كن به قلب و روحت آداب بندگي را بچشاني ! ابتدا يادآوري كنيد سپس قلب در حريم حق زنده مي شود و ديگر غافل نمي گردد. علامت حظّ بندگي: ١-دل انسان به اين دنياي فريبنده بسته نيست در دنيا هست ولي ميلي به دنيا ندارد و لذت او در وصال به مولي است . ٢-علي الدوام به طرف خانه جاودان بر مي گردد و اموراتش را طوري تنظيم مي كند كه براي آخرتش مفيد باشد. ٣-دائما آمادگي مرگ را در خود تقويت مي كند. ادامه دارد استاد بروجردي