🔘راه حل های بنیادی در حل مساله مشارکت کم 🔺اصلی ترین تهدید در مشارکت پائین اختلال در امنیت داخلی و خارجی کشور است و تزلزل امنیت یعنی توقف ماشین پیشرفت اقتصادی این منطق بهم پیوسته ، و را باید با اولویت به دست آورد 🔻ای کاش اولیات لوازم اولویت در تبلیغ را حوزه و نهادهای فرهنگ می پذیرفتند ، اولویت یعنی بیشترین سهم دغدغه مسئولین ، اولویت یعنی بیشترین سهم بودجه فرهنگی و حوزه ، اولویت یعنی بیشتر سهم برنامه ریزی، اولویت یعنی زندگی 24 ساعته روحانیت با مردم و در خدمت مردم اولویت یعنی نگاه بی وقفه به مردم. 🔺با احیاء تبلیغ درست، میتوان در کوتاه مدت از ملت، فرصتی دیگر را طلب کرد تا شاید جریان سوم بتواند ها را به مردم برگرداند.تا در فرصتی کوتاه، اقتصاد را به نفع مردم ترمیم کند. که بستر باور پروری ترمیم معیشت نه شکننده که شکست خورده قشر محروم جامعه است. 🔻و اما در بلند مدت برای بازگشت ثبات مردم باید #«فرایند» کسب و مصرف با در آمیخته شود باید شیوه کسب و مصرف قدرت در کشور از «پروژه انتخاباتی» به «پروسه انتخاباتی» تحول یابد تا زمانی که انباشت به حق نارضایتی عمومی جایگاهی در فرایند اصلاح قدرت ندارد بار ناکارآمدی تنها بر دوش مردم قرار می گیرد راه حل ساده است: جریان مردم سالاری دینی تا سفره مردم. 🔺بدانیم که کفه ترازو قدرت در ساختار اداره جامعه به نفع خواست مردم نیست و بار بی تدبیریها تنها بر شانه قشر محروم جامعه سوار است. زمانی که ساختار اداره جامعه از عدالت خارج شود حتما مسیر اعتماد به بیراهه خواهد رفت آنجا که رسانه های دشمن معتمد فکر مردم و همراه انتخاب آنها میشوند و الان بی انتخابی انتخاب مردم شده . 🔺متاسفانه ساختار کشور اجازه اصلاح و ترمیم قدرت را در انباشت نارضایتی ها عمومی نمی دهد آنجا که خیانت ها ، کم کاری ها ، بد کاری ها در قدرت ها باید 4 سال تحمل شود نه ساختار دادخواهی توان مبارزه با فساد های ساختارمند را دارد نه خود مردم میتواند چیزی را اصلاح کنند وقتی قدرت تغییر را از ساختار بگیری محکوم به تحمل بیجا و سپس شکست برگشت ناپذیر هستی. بماند در سخن ساده لوحانه عده ای خودپسند در تذکرهای بی مورد که مراقبت انتخاب هایتان باشید تا محکوم به این تحمل نباشید حال با سابقه اجتماعی کم ایران چگونه میتواند این قدر عمیق رای داد. باید قدرت اصلاح بهنگام اشتباهات عمومی را در فرایند حرکت دولتها ایجاد کرد. 🔻البته این هرگز به معنای هدایت ساختار کشور به سمت عدم ثبات در اداره خود نیست صحبت از بین انباشات نارضایتی ها در خیانت ها یا کم کاریها دولت ها و میزان قدرت اصلاح آن است اگر مردمی میتوانند اشتباه کنن دولتی نیز میتواند خیانت کند مهم ساختار اصلاح عاجل این اشتباهات در تعامل مردم و دولت است. زمانی که «پروژه انتخابات» حاشیه ای امن را برای دولت ها ایجاد میکند باید منتظر چپاول سرمایه های اجتماعی مردم به نفع منافع شخصی و حزبی بود راه چاره ایجاد ساختار توازن بخش در نسبتی تعاملی _تعادلی بر محور ارزیابی عمومی و عملکرد دولت هاست. 🔺نقش حداقلی مردم نه فقط در شروع اداره جامعه بلکه باید در تمام مراحل اداره جامعه به نقشی حداکثری و پویا تبدیل شود. رشد حقیقی و پایدار با حضور دائمی مردم یعنی چشیدن حس رضایت عمومی در تمام ابعاد اجتماعی به خصوص اقتصاد ممکن است در خلاصه کلام باید نقش حداقلی مردم در اداره جامعه با نسخه ناب انقلابی یعنی مردم سالاری دینی جریان یابد و با نقشی حداکثری و فرایندی، جدیدی به خود گیرد، این توصیه نیست ضرورت است. 🔻باید مردم سالاری دینی را نه فقط در نقطه آغازین تفویض قدرت که در جریان اداره جامعه حاضر کرد باید از رکود چند ده ساله مردم سالاری دینی خارج و آن را وارد ساختارهای میانی و پائین دست جامعه کرد تا حاشیه امن قدرت در بازهای حزبی توسط مردم اصلاح و ارتقاء یابد... تا برکات انقلاب با حضور حداکثری مردم به شکل حقیقی و مستقیم بر سرسفره مردم بنشیند. عزیزان یعنی سرریز مستی سرمایه دار یارانه یعنی سرریز پرخوری سرمایه داران در کنترل اقتصاد مردم باید این فرایند ها پر از اشتباه به سمت قدرت بخشی عمومی تغییری بنیادی به خود بگیرد تحمل های بیجا فقط توان عمومی در همراهی با نظام را هدر میدهد. 🔺واینها همه نشان از شکل گیری جریان سومی است که با قدرت نقد و فهم عمیق مسائل میخواهد تحول ایجاد کند. انچه بدیهی است سیر مستمر نزولی مشارکت نیازمند درمانی کل نگرایانه است تا درمان های جزئی .جریان سوم انقلابی با اخلاص و تلاش می تواند را به شکل بنیادی در ساختارهای اداره جامعه به نفع مردم تغییر دهد فرصت این تحول را نیز باید با گفتگوی صمیمانه و گاهی ملتمسانه از مردم طلب کند.انشالله ⏳فرصت|مختاررضائیان 🆔@rezaeyan_mokhtar