مدتی است این جمله از این دخترخانم چهارساله ذهنم را مشغول کرده. از آیت الله میرباقری در سخنرانی هایشان شنیده بودم که انسانی که شرک خفی دارد وقتی آب و غذا می خورد، فکر می کند آب او را سیراب کرده و غذا او را از گرسنگی نجات داده اما انسان موحد در همه ی این احوال می داند که خدا او را سیر کرده نه غذا. خدا او را سیراب کرده نه آب. حالا این دختربچه ی چهارساله چقدر زیبا با زبان شیرین فطرت این حقیقت را بیان می کند. او خیلی تشنه است پس یک بار سلام بر حسین گفتن برای او کافی نیست با یک سلام برحسین جگر او خنک نمی شود. او خیلی تشنه است پس بیشتر باید سلام بر حسین بگوید نه اینکه بیشتر آب بخورد. چون چیزی که تشنگی او را رفع می کند و جگرش را خنک می کند آب نیست سلام بر حسین است... ما به شیرین زبانی او می خندیم حال آنکه باید بر بلایی که بر سر فطرتمان آورده ایم گریه کنیم. @sherokoodaki