بسم الله الرحمن الرحیم زندگی پس از زندگی از توهم تا واقعیت ۳ قسمت پایانی: توجه یا بی اعتنائی در قسمت های قبلی سوالاتی در مورد امکان بررسی علمی و دینی این پدیده را بررسی نمودیم. در پایان این یادداشت ملاحظاتی را در مورد تجربه نزدیک به مرگ خدمتتان تقدیم می کنم: نکته اول: توجه به این گزارش ها و بررسی دقیق آنها می تواند کارکردها و فواید علمی چون: ارتقاء شناخت بشر از انسان و توانمندی های آن و ... داشته باشد؛ و همچنین می تواند کارکردها و فواید دینی چون: تقویت ایمان به غیب، توجه به عالم دیگر، توجه و دغدغه نسبت به بُعد روحانی، ایجاد زمینه های تقوا و خودمراقبتی در تجربه گر و دیگران، تقویت اعتماد و باور به اخبار الهی و علوم وحیانی و... داشته باشد. البته لازم است ملاک های تشخیص تجربه های حقیقی از متشابهاتش را استخراج و ارائه کرد، همان کاری که در روایات در مورد رویا و در عرفان در مورد مکاشفات انجام شده است (البته هنوز جای کار دارد). در واقع وظیفه حوزه علمیه و دین پژوهان این است که علاوه بر بررسی اصل تجربه ها و ارائه میزان ها، به تحلیل محتواهای این گزارش ها بپردازند تا از فهم غلط و سوء استفاده ها جلوگیری به عمل آید. نکته دوم: تجربه نزدیک به مرگ، تجربه مرگ قطعی نیست، در واقع آنچه که تجربه گران گزارش می کنند قبل از ورود به عالم قبر و انقطاع کامل از عالم ماده است. نکته سوم: تجربه های گزارش شده، تجربه هایی ناقص و شخصی از عالمی است که متفاوت از دنیا و بسیار گسترده تر از دنیاست. مثل اینکه فقط با نگاه از یک پنجره بخواهی کره زمین را توصیف کنی و بفهمی چگونه جایی است. لذاست که تفاوت در نوع تجربه ها دیده می شود. پس نمی توان به درک کلی و دقیق از آن عالم و از آن شرایط با تجربه نزدیک به مرگ رسید. البته جمع آوری گزارش ها و به دست آوردن نکات مشترک و همچنین با استفاده از تحلیل ها بر اساس منابع دینی می توان قطعات پازل بیشتری را به دست آورد. نکته چهارم: داشتن تجربه فرامادی دلیل بر طهارت و پاکی و روحانی بودن تجربه گران نیست. در تجربه های فرامادی چون مکاشفه و رویای صادقه نیز همین قاعده وجود دارد. تجربه فرامادی و به یاد آوردن آن مخصوص افراد خاص یا ادیان یا فرهنگ خاص نیست. ما در آیات قرآنی می بینیم که هم پیامبران و هم انسان های عادی و هم کافران و ستمگرانی چون فرعون تجربه رویای صادقه داشته اند. از آنجا که همه انسان ها دارای حقیقت فرامادی هستند پس لزوما این تجربه یک امتیاز نیست. حتی نوع تجربه، تجربه لذت بخش و یا وحشتناک، دلیل بر زیست صحیح و الگو بودن یا بد بودن فرد نیست. گاهی ممکن است فردی تجربه عذاب داشته باشد و این به خاطر لطف خداوند و تنبّه فرد بوده باشد، از طرف دیگر تجربه لذت و نعمت هم بدین معنا نیست که تمام زندگی گذشته فرد صحیح بوده و یا ادامه تجربه هایش اگر ادامه پیدا می کرد قطعا به همین منوال ادامه می داشت و یا اگر دوباره مرگ را تجربه کرد، همان نعمات را تجربه خواهد کرد. چه تجربه عذاب و چه تجربه نعمت هر دو فقط تنبه و تذکری است برای فرد تجربه گر و کسانی که در معرض گزارش آن قرار می گیرند. نکته پنجم: در برخورد با تجربه گران و نقد علمی این واقعه باید مراقب بود که نسبت به تجربه گران بداخلاقی اتفاق نیفتد و از حد انصاف خارج نشد. نفی کلی و مطلق این تجربه، برچسب بیماری زدن، اطلاق هذیان و توهم، تهمت شهرت طلبی و توجه طلبی، تهمت دروغ گویی و ... می تواند نوعی بد اخلاقی و آزار نسبت به این انسان ها بوده باشد. در پایان از دست اندرکاران این برنامه وزین علی الخصوص جناب آقای عباس موزون قدردانی به عمل می آورم و از خداوند متعال برای ایشان توفیقات روزافزون خواستارم. 🖊 رضا یوسف زاده #زندگی_پس_از_زندگی #تجربه_نزدیک_مرگ #ماه_رمضان #شبکه_چهار 🌐 @rezyoos | سواد زندگی