🌀تحلیل جناب در باره وقایعی که بر اهل بیت (ع) گذشت: پس زنهار که به علم ظاهر و صلاح بی بصیرت مفتون و مغرور نگردی که هر شقاوتی که به مردودان راه یافت از غرور علم ظاهر و عمل بی اصل راه یافت آنچه در قصص الانبياء خوانده‏ اى يا از احوال شهداء و اولياء شنيده‏ اى، از مصيبتها و محنتها كه به خاندان نبوت و ولايت و اهل بيت عصمت و طهارت راه يافته، اگر نيك دريابى آنها همه از نفاق و كيد اهل شيد و ريا و غدر و حيله متشبهان به اهل علم و تقوى برخواسته. على مرتضى عليه السلام نه بضرب ابن ملجم بر زمين افتاد، بلكه بسكنجبين‏ شهد صلاح ابوموسى اشعرى و سركه نفاق عمرو بن عاص شربت شهادت نوشيد، و امام حسين عليه السلام نه بخنجر بيداد شمر ذى الجوشن خوابيد بلكه بمعجون افيون پُرسَمِّ مكر و افسون و ترياق پرزهر اتفاق اهل نفاق خونش با خاك كربلا آميخته شد، كه قتل الحسين يوم السقيفة". و همچنين پارهاى جگر حسن مجتبى عليه السلام از كيد و غدر نهانى معاويه به خاك محنت ريخت، و برين قياس هر چه بسائر ائمه عليهم السلام واقع شده همه به زور شيد اعدا و مكر و تلبيس ارباب رزق و ريا بوده، و با اين همه ظلم و بيداد و فتنه و فساد كه ازايشان سرزد ذره‏ اى از جاه و قدر و منزلت اهل ولايت و حقيقت كم نگشت، و در دنيا و آخرت معزز و مكرم بودند و خواهند بود بلكه اين طايفه اعداء خود را در دين و دنيا رسوا كردند و به عذاب سرمد و سخط الهى تا ابد خويشتن را مبتلى ساختند. آنانکه ره دوست گزیدند همه/درکوی شهادت آرمیدندهمه در معرکه دو کون فتح از عشق است/با آنکه سپاه او شهیدند همه (رساله سه اصل، ص 121 ـ 122) t.me/PHILO_MYS https://eitaa.com/AGLOESHG