✍️لطفا بنویسید...... دیروز داشتم برگه های امتحانی را تصحیح می کردم. چند روز قبل هم یک سری دیگه رو تصحیح کردم. در ضمن خوندن پاسخ های بچه ها، مکرراً می دیدم مطلبی که گمان می کردم برای اون شخص حل شده و کامل آن را می داند، اما متاسفانه پاسخ را اشتباه یا ناقص نوشته است. نوشتن پاسخ اشتباه یکی از دو منشأ را دارد: یا اینکه آن مطلب را به خوبی با حدوسط و جوانب آن تلقّی نکرده است و یا اینکه مطلب را در ذهن به خوبی می داند و در مقام بیان می تواند آن را بیان کند، اما نمی تواند آن را به صورت مکتوب درآورد. گاهی مطلب حل شده و واضح است اما باید بتوان آن را به الفاظ مکتوب تبدیل کرد و بتوان با یک نوشته مطلب را رساند. این خود نیز مهارتیست که بتوانیم مقصود خودمان را واضح و دقیق بیان کنیم. هر کدام از دو منشأ بالا که باشد، تنها راهش تمرین #نوشتن است. نوشتن این خاصیت را دارد که هم موقع نوشتن، ذهن دقت بهتری دارد و هم اینکه نوشته را که آینه واقعی فهم ماست، میتوان به دیگری نشان داد و اگر اشکالی دارد، تصحیح شود. از همان ابتدا که تحصیل حوزوی را شروع کردیم، استاد ما حاج آقای فرحانی تاکید زیادی داشتند بر اینکه حتما مطالب نوشته شود و در جلسات، ملاک این بود که شخص فهم خود را از روی نوشته خود بخواند. آنگاه ایشان اشکالات و نکات تکمیلی را بیان می کردند و این عمل بسیار مفید بود. بر اساس همین سیره و اهمیت نوشتن، در کلاس های درسی هم که با دوستان داریم، خیلی تاکید می کنم بر اینکه حتما بنویسند. آنهایی که می نویسند، اذعان دارند که نوشتن مطالب، بسی مفید است و توجه را بالا برده و مطالب جدیدی را متوجه شده اند که قبل از نوشتن، توجه نداشته اند. پس خلاصه اینکه اولا باید آنچه را یاد می گیریم، به صورت منطقی و منظم بنویسیم. اصل نوشتن، فی نفسه مطلوب است. در پله بعد اگر بتوانیم نوشته را برای دیگران بخوانیم تا هم اشکالات آن برطرف شود و هم ببینید که آیا توانسته اید با الفاظ مقصودتان را برسانید با خیر؟ البته گاهی که مطلبی را به خوبی دانسته ایم، گمان می کنیم که اینکه دیگر واضح است و نیاز به نوشتن ندارد. اما اینها توجیهاتی است برای ننوشتن. این هم درست که نوشتن خیلی آسان هم نیست اما باید تمرین کرد. هرچند شاید ابتدا سخت باشد، اما شیرین است و ثمرات خوبی دارد. برگه های امتحانی ای را که این چنین دیدم، بنا دارم که انشاءالله برای سال آتی، سعی کنم که بیشتر دوستان را به نوشتن ترغیب کنم. هر چند امسال هم بود اما در عمل خیلی موفق نبود و خیلی ننوشتند الا نادراً. می توان برای افزایش انگیزه، نوشته ها را به خروجی تبدیل کرد. مثل همین که کانالی داشته باشیم و مطالبمان را در آن ارائه دهیم، تا هم برای دیگران مفید باشد و هم خودمان از نوشتن بهره ببریم. یا مثلا قصد کنیم که برای کتابی که می خوانیم می خواهیم شرحی بنویسیم. البته باید مراقب بود که این اهداف جانبی و انگیزشی جایشان با هدف اصلی عوض نشود. حتی می توانید با هم بحثتان قرار بگذارید که از روی نوشته هایتان مباحثه کنید. در مورد نوشتن و روش ها و مدل ها و چگونگی های آن، خیلی میتوان کار کرد اما به عمل کار برآید. اگر شروع شود، معلوم می شود. همین الان یک مطلب علمی بنویسید...... حتی الان که در فضای انتخابات هستیم، می توانید یک متن 300 کلمه ای بنویسید و دلایلتان را درباره رای دادن به دکتر #جلیلی و عدم صلاحیت دکتر #پزشکیان در آن بیان کنید. آنگاه آن را در کانال خود بگذارید و یا برای دیگران منتشر کنید. قطعا این نوشته اثر زیادی خواهد داشت. از برخی از مطالبی که فوروارد می کنید اثر بیشتری خواهد داشت. 03.04.12 #فقه_روز👇 https://eitaa.com/joinchat/1156972562C995b2572a2