فوتبال مجازی رفقای فوتبالیست معتقدند وقتی تو زمین حریف بازی می کنیم، شرایط سختی نسبت به زمین خودی باید تحمل کنیم. چون میزبان از شرایط و وضعیت زمین و آب و هوا و غیره بیشتر مطلع هست و مسافت کمتر و هزینه کمتری رو هم خرج میکنه. در این چند سال اخیر که فضای مجازی با واتساپ و تلگرام و اینستاگرام و... به ایران صادر شد، ما همیشه در حال بازی در زمین دشمن بودیم و همیشه و یا لا اقل اکثر موارد در حال دفاع بودیم تا حمله که همان باشد. شعار مربی های فوتبال اینه که بهترین دفاع حمله است. نتیجه مسابقه ای که همیشه در زمین حریف برگزار میشه که مستلزم گذاشتن وقت و هزینه بیشتر است که خستگی بیشتر میاره و اون هم با سیستم تدافعی بازی کردن و نه تهاجمی چیه؟ نتیجش از دست دادن نیروهای اصلی تیم، بازیکنان آینده دار میشه، که یا میرن برای تیم حریف بازی می کنند و یا انگیزه و امیدشون رو برای بازی از دست میدن و کم تحرک بازی می کنند و یا اصلا ترک زمین کرده و را رها می کنند. راهکار برون رفت چیه؟ به نظرم عمل به شعار امسال، اولین سال قرن، راهگشاست. تولید فضای مجازی و پلتفورمی مستقل که با دانش جوانان کشور ساخته شده باشد که علاوه بر تغییر زمین بازی و تغییر تاکیک از تدافعی به تهاجمی، اشتغال زایی ایجاد کرده و جوانان بیشتری را جذب تیم خودی(نظام) خواهد کرد. ✍مجتبی میرزایی @roozneveshthayeman