🚫 توجه به فرعیات به جای اصلیات در قاموس انجمن حجتیه 🔹 «از اجتماع مسلمانان غفلت پیشه‌کردن، و فقط اجتماع را در جام عبادت و نماز بی‌هیاهو و بی‌تنش به حال خودکامگان دیدن، دشمن خطرناک و اصلی را فراموش کردن، و راه هزینه‌ی نیروها به جای دیگر پرداختن و ... بر چه مبنا راست می‌آید؟ جز بر باورهای خمودگرا و اشعری گرا و یکجانبه و سطحی‌گرا و ...؟ 🔻 شکی نیست که اگر در مقیاس خُرد، #انجمن_حجتیه در کارنامه‌ی خود خدماتی داشته‌باشد، و به آن مباهات کند، اما در مقایسه‌ی اهم و مهم، و جابه‌جایی این دو، یقینا نسبت ارزشی معکوس خواهد بود، و پرداختن به مهم در موضع اهم، ارزش صفر خواهد داشت. ↩️ در همین راستا یکی از دفاعیه‌های پر طمطراق انجمنی‌ها از عملکرد خود، دفاع از #باورهای_مذهبی متدیّنان در قبال هجوم فرقه‌ی بهاییت است، البته نه برای ریشه‌کنی آن! بلکه برای کُند کردن لبه‌ی تیز تبلیغات علیه جوانان! آن هم نه این که خود را به هر قیمت، به هر آب و آتش زده باشد، بلکه با کسب مجوز و بستن پیمان با ساواک، در این راه توفیق هوشمندانه کسب کرده‌است!.»(1) 📚 1. تقیه سیاسی، گفتاری از محمدرضا ارشادی نیا، فصلنامه روشنا، شماره 82. @feraghvaadyan