⭕️ نحله‌های انحرافی «عدو مبین» اند! 🔸«اعلام و ترویج دین‌گریزی، از انحرافات جریان‌های فرقه‌ای و #عرفان‌های_کاذب و معنویت‌های نوپدید است. چون خود در عمل دین‌گریز هستند، اما به عنوان اینکه در مسیر عرفان حرکت می‌کنند، از صفای درونی و توجه به خدای انسان‌های ساده‌لوح سوء‌استفاده می‌کنند. اغلب مریدانشان، از این‌ نوع هستند و پس از چندی با الگوگیری از این انسان‌های منحرف، از آن مسیر برای نیل به مقاصد دنیایی خود استفاده می‌کنند، لذا در برهه‌هایی، خط آن‌ها با حاکمیت‌های ظلم، یکی می‌شود؛ چراکه این نوع –به‌اصطلاح- عرفان با ظلم ظالم می‌سازد و این دو با یکدیگر مسئله‌ای نخواهند داشت. امیر‌المؤمنین، امام‌العارفین(ع) می‌فرماید: «اگر حکومت هفت آسمان را به من بدهند و در مقابل، ذره‌ای گندم از دهان مورچه‌ای بگیرند، من آن را قبول نخواهم کرد»؛ این عین عدالت است. پرواضح است که این منش با جریان‌هایی که در مسیر عرفان، خود را –به صورت دروغین- به امیر‌المؤمنین(ع) منتسب کنند، تفاوت صددردصدی دارد. ما باید این شاخصه‌ها را به دقت فهم کنیم. عارف، آن است که ظلم را برنمی‌تابند و با مشاهده افراد ظالم، کدورت باطنی پیدا می‌کند. 🔻یکی از آسیب‌های اعتقادی، آن است که جریان‌های مزبور، تعریفی متفاوت از خدا دارند. اگر خدا را یک موجود جسمانی گوشه عرش بدانند، امری ساخته ذهن و باطل است. خدا همان حقیقتی‌ است که در قرآن معرفی شده و ادله قطعی و قوی عقل، آن را اثبات می‌کند. خدا، حقیقتی مطلق است که هیچ محدودیتی ندارد اما عار‌ف‌نماها با هدف جذب افراد، خودنمایی می‌کنند نه خدانمایی. در واقع، آن‌ها خداگرا نیستند، بلکه خودگرا هستند. این #نحله‌های_انحرافی، عرفان خود را ترویج می‌کنند، نه عرفان خدا را، لذا همانند شیطان، «عدو مبین»‌اند»(1) 📚1.گفتگو با آیت الله نحمدباقر تحریری، فصلنامه روشنا، شماره 84. @feraghvaadyan