روایتی از ضرورت خوداتکایی اقتصادی [صفحه ۱ از ۳] #یادداشت وارده @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 رهبر حکیم انقلاب در بیانات نوروزی خویش فرمودند : «انتخاب ملّی ما نسبت به جبهۀ استکبار، ایستادگی بود نه تسلیم؛ استقلال بود نه وابستگی، تقویّت درونی بود نه تکیۀ بیرونی؛ و وقتی به قضایاي جاري و امروزي عالم نگاه میکنیم حقانیّت و صدق این انتخاب را درمی‌یابیم». پیرامون این سخنان روشنگرانه رهبری، مرور چند نکته خالی از لطف نیست : 1_ به نظر می‌رسد که مغز و جان‌مایه بیانات حکیمانه ناخدا باخدای انقلاب در امسال و پارسال و پس پیارسال و سالهای گذشته و سالهای آینده آنست که ملت ایران به این فهم از واقعیت نائل آیند که «آبادی این خونه، به دست خودمونه / کِی دیدی غریبه، واسه ما، دل بسوزونه؟». ایشان در سنوات گذشته بر خلاف غربزدگانی که «خواب دیدند صَلاح از طرف بیگانه است» اتفاقا تاکید داشتند که «به خود آییم، نجات همه در این خانه است». مرشد انقلاب با فراخوان عمومی به درس‌آموزی از آوردگاه جریان غربگرا و عبرت‌گیری از داستان تلخ دولت «برجام و دیگر هیچ»، به زبان غیرمستقیم اعلان داشتند که «دیدی که به گرگ و توبه‌هاش نیست امیدی / همراهیِ بیگانه، همون بود که دیدی». در هشت سال گذشته بارها «پیر ما گفت که دشمن به غارت آمد» اما شوربختانه «جریان تحریف» با ایجاد اختلال در دستگاه محاسباتی مدعیان اصلاحات و سازندگی و اعتدال، ملت را اغوا نموده و «گفته بودند که دشمن به تجارت آمد»!. حکیم انقلاب در پرده و اشاره‌وار به ملت انذار دادند «آنانکه به غرب می شتابند / خائن به امام و انقلابند» و «از الفبای سیاست و غیرت چیزی نمی‌دانند»؛ اما اصحاب «ما‌نمی‌توانیم» چشم‌سفید‌تر از این حرفها بودند. خیره‌سرانه به وارونه‌نمایی حقایق پرداخته و حل همه مشکلات را موقف به «توافقات برجامی» نموده و با خوش‌خیالی ابلهانه به وعده‌ و وعید گرگ‌های متمدن‌نمای غربی، از حقوق هسته‌ای عقب نشینی کرده، در قلب توانمندیهای «هسته ای و موشکی و منطقه‌ای» بتون ریخته، به بزرگنمایی تحریم پرداخته، سنگ آمریکا را به سینه زده، چهره جنایتکار و غدار او را بزک کرده، پنجه فولادین او را در زیر دستکش مخملین ندیدند و در نتیجه خسارات فراوان مادی و معنوی بر کشور تحمیل کردند. 2_ واقعیت آنست که رهبر فرزانه انقلاب از سالها قبل در خشت خام می‌دیدند و گمان واثق می‌زدند که نباید به کدخدا اعتماد کرد، نباید به «توافق» و مذاکرات خوش‌بین بود و بارها به دولت تدبیر و امید (بخوانید تبخیر امید) هشدار دادند که با دخیل بستن به طناب «مذاکره» و حاجت خواستن از امامزادگان کروات‌پوش مستقر در « ژنو، لوزان، نیویورک، وین» آبی برای این ملت گرم نخواهد شد، اما متاسفانه خودباختگان داخلی آنچنان مسحور «توافق» و مستسبع در برابر زرق و برق تمدن تهی از معنویت اروپایی و آمریکایی شده بودند که گوششان به این حرفها بدهکار نبود. سوار بر خرِ شیطانِ «توافق» شدند و دسته گل‌های فراوانی به آب دادند. 3_ گره زدن همه مشکلات به زلف «تحریم» و سپس «بستن با کدخدا» برای «رفع تحریم» و دل‌خوش کردن ملت به «توافق» تا آنجا پیش رفت که عده‌ای را در خیابانهای تهران به رقص و پایکوبی از انجام «توافق» واداشت!. به قول آن شاعر طنزپرداز زبان حال این جماعت متوهم این‌گونه گشته بود: هرکار آسان می شود بعد از توافق / اجناس ارزان می شود بعد از توافق! هر چند چیزی قبل از این ارزان نمی شد / اما از الان می شود بعد از توافق! در سالن اجلاس تهران جان کری جان / هر روز مهمان می شود بعد از توافق! با رفع تحریمِ جهانی خاک ایران / سیراب باران می شود بعد از توافق! حل می شود بحران آب خوردن ما / هر چشمه جوشان می شود بعد از توافق! گل می کند هی طبع شاعرهای ایران / کشور گلستان می شود بعد از توافق! دارد شتر در حالت عادی دو کوهان / اما سه کوهان می شود بعد از توافق! می گفت مشتی ممدلی با همسر خود / این ده چو تهران می شود بعد از توافق! مادر بزرگ مادرم دندان ندارد / دارای دندان می شود بعد از توافق! در سفره ما جای چایی هست خالی / پرقند قندان می شود بعد از توافق! ما که فقط از مرغمان هی بال خوردیم/ شکر خدا ران می شود بعد از توافق! گفته است استاندار قم اندازه قم / قدر خراسان می شود بعد از توافق! @rozaneebefarda