درنگی در #فتنه۹۸/بخش سوم 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔸رهبر معظم انقلاب اسلامی در بیانات مهم شان پیرامون مصوبه بنزینی سران قوا، حمایت شان از این تصمیم را امری عادی در نظام جمهوری اسلامی دانستند که در سیره امام خمینی نیز سابقه داشته است. مرور برخی مصادیق تاریخی، در روشن شدن منطق سیاسی رهبری بسیار مؤثر خواهد بود؛ 🔻نمونه نخست: بعد از ورود امام به ایران در بهمن ۵۷، مسأله تعیین نخست‌وزیر دولت موقت، یکی از موضوعات مهم انقلاب اسلامی بود که از قضا مورد اختلاف نظر شدید هم قرار گرفته بود. شورای انقلاب که اعضای اولیه و اصلی آن مستقیما توسط امام و اعضای بعدی به پیشنهاد پنج نفر نخست و تایید امام انتخاب شده بودند، نظری غیر از نظر امام داشتند و بر #مهندس_بازرگان اصرار داشتند؛ امام علی‌رغم نظر مخالف اولیه خود، به تصمیم جمع مسئولان احترام گذاشت و حاضر شد پای این تصمیم را امضا کند و حکم بازرگان در پانزده بهمن صادر شد. در روزهای بعد، امام از عموم مردم برای همین بازرگان که اصلا تمایل به نخست‌وزیری او نداشت، بیعت گرفت و همگان را ملزم به همکاری با او نمود‌. پرهیز از وتو کردن ساختارهای سیاسی جزو سیره مستمره امام بود که نمونه های مهم دیگری از آن را نیز سراغ داریم. 🔻 نمونه دوم: در مورد مخالفت اولیه با کاندیداتوری بنی‌صدر در کنار حمایت تمام قد امام از وی بعد از انتخابش توسط مردم و واسپاری مسوولیت خطیر فرماندهی کل قوا، دقیقا چنین اتفاقی افتاد. امام علی‌رغم ابراز ناراحتی شدید بزرگان و دلسوزان نظام از جمله شهید بهشتی، تا هنگام افشای ماهیت واقعی بنی‌صدر و ایجاد زمینه برای عزل وی، از اقدام مستقیم در جهت وتو کردن تصمیم مردم خودداری کرده، گاه زخم زبان بعضی انقلابیون به طور خاص آقای #هاشمی_رفسنجانی را نیز به جان خرید که در نامه خود، امام عزیز را به عافیت طلبی و بی خبری از اوضاع، متهم کرده بود! 🔻نمونه سوم: در مورد انتصاب آقای #منتظری به عنوان قائم مقام رهبری نیز دقیقا چنین شد؛ امام همانطور که در نامه ۱/۶ تصریح دارد، از ابتدا با این تصمیم مخالف بود و قبل از اعلام نام منتظری در خبرگان، آقای هاشمی را از این نظر خود آگاه کرد اما هاشمی بدون توجه به نظر مخالف امام و حتی بدون ابلاغ نظر امام به نزدیکان خود مانند مقام معظم رهبری و هاشمیان(شوهر خواهرش)، این تصمیم را به تصویب خبرگان رساند و پس از آن مخالفت امام به معنای وتو کردن تصمیم خبرگان و دخالت مستقیم در کار آنان بود لذا امام تا هنگام افشای ماهیت واقعی منتظری و ایجاد زمینه عمومی برای استعفای وی، تمام تلاشش را برای حمایت و حفظ او به کار بست. 🔻در مورد ادامه جنگ بعد از فتح خرمشهر و پذیرش قطعنامه نیز امام خمینی برخلاف نظر اولیه خود، تصمیم سران نظام را پذیرفت و بعد از آن، به طور تمام قد به حمایت از این تصمیمات پرداخت؛ اگرچه زخم زبان و ملامت دوست و دشمن را در پی داشت. 🔻نکته مهم در همه این موارد آنکه، جریان اصیل انقلابی هرگز از وظیفه ذاتی خود مبنی بر پاس بانی از ارزشها و افشای ماهیت واقعی منحرفین فکری و سیاسی غفلت نکرد. در حقیقت حمایت رهبری معظم از تصمیمات سران قوا هرگز به معنای رفع تکلیف از دلسوزان نبوده و فعالیت‌های روشنگرانه انقلابیون به شرط آنکه در چهارچوب‌ها باشد، نه تنها ممنوع نیست که خود مورد مطالبه دائمی امامین انقلاب بوده و هست. 🔻یادداشت نخست👇 https://eitaa.com/rozaneebefarda/2397) 🔻یادداشت دوم👇 https://eitaa.com/rozaneebefarda/2427 @rozaneebefarda