روزنه
؛ عبور از و بازگشت به دامان دین و روحانیت 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔸۱۸ شهریور سالگرد جلال آل احمد است. عالم زاده پرشوری که در نوجوانی چند ماه بیشتر نتوانست در حوزه علمیه بماند و دلزده و بریده از حوزه و تا حدودی دین، سر از محافل روشنفکری درآورد. 🔹جلال تا خود را بیابد، به محافل حزبی چپ کشیده شد و توده ای شد. مدتی بعد به جریان پیوست ولی آنجا هم دوام نیاورد و سرانجام در هیاهوی در ابتدای دهه چهل، را نوشت که روشنفکران ایرانی را رو کرد و در مقام افشای ماهیت استعمار نو و دنباله های داخلی آن چنان صریح که نشریه چاپ کننده بخشی از مباحث او را توقیف کردند. چلال چنان مستدل و مصداقی سخن گفت که روشنفکران خودفروخته نتوانستند با هوچی بازی و فحاشی به او، برد سخنان مترقی اش را کم کنند. 🔹کینه روشنفکران وابسته داخلی، نسبت به جلال از سال ۴۸ تا کنون همچنان و همیشه ادامه یافته است؛ گاه با فتنه بایکوت، گاه با کنایه و فحاشی های مرسوم روشنفکری، گاه با و ، خواسته اند جلال را از صفحه فکر و فرهنگ ایران اسلامی حذف کنند اما جلال به واسطه نبوغ در کشف و شجاعت در افشای به عنوان یک حقیقت تلخ تاریخی، هرگز از ذهن و زبان مردمان قدرشناس و فرهیخته ایران فراموش نشد و انشالله نخواهد شد. 🔹به نظر می‌رسد با گذشت پنج دهه از فقدان جلال، حوزه علمیه هنوز آنچنان که بایسته است نتوانسته از این متفکر متعهد معاصر به نحو شایسته قدرشناسی کند؛ گرچه معرفی و تجلیل و نکوداشت امثال جلال گام نخست این قدرشناسی است اما بهترین وجه آن را باید در بازخوانی پروژه فکری جلال در حوزه برشمرد. تجلیل از جلال، تجلیل از عقبت به خیری و بازگشت روشنفکری از کژراهه غربزدگی است؛ راهی که امام در دوران حیات جلال آغاز کرد و مقام معظم رهبری بعد از وفات او ادامه داد. @rozaneebefarda
1 مشاهده