هر سکوتی، علامت تقوا نیست! 🔸️روشن کردن مردم وظیفه است؛ ما وظيفه داريم هم اصلح را بشناسيم و معرفي کنيم و هم نااهلان را معرفي کنيم تا مردم فريب نخورند. عده اي تصور مي کنند نباید هيچ حرفي درباره ديگران بزنيم! براي چنين چيزي، کدام دليل شرعي و عقلي وجود دارد؟! آن‌چه هست اين است که تشنج ايجاد نکنيد، جو را به هم نزنيد و آرامش حاکم باشد؛ اما روشنگري و توجه دادن مردم به خير و صلاحشان و معرفي کردن افراد صالح و ناصالح وظيفه است. 🔸️وظيفه نداريم هر جايي فرد ناصالحي وجود دارد، به مردم معرفي کنيم؛ زيرا غيبت حرام است و نبايد آبروي کسي را ريخت؛ اما اگر کسي در معرض اين است که مردم را گول بزند و پستي را احراز کند که صلاحيتش را ندارد، بايد به مردم گفت. اين مثل يک مشورت عمومي است. اگر کسي به يک مرض مُسري مبتلا است، بايد او را به ديگران معرفي کرد؛ البته همه اين ها حد و حدودي دارد. بي جا نبايد گفت، نبايد آبروي کسي را بي جهت ريخت، نبايد ارزش هاي انساني را فراموش کرد. 🔸️تاريخ انبيا، ائمه اطهار و بزرگان دين، امام خودمان و سايرين را ببينيد. اگر روشنگري و معرفي افراد فاسد نبود، مگر انقلاب پيروز مي شد؟ در فتنه ۸۸ کساني خودشان را دلسوز مردم معرفي کردند. خسارت هايي که وارد شد براي اين بود که افرادي مسامحه کردند و آنها را معرفي نکردند؛ آنهايي که مي دانستند و باز هم سکوت کردند، بدتر بودند. آيا این ها آدم هاي خيلي خوبي هستند که سکوت مي کنند؟! خيلي باتقوا هستند؟! اين ها مثل همان کساني هستند که ديدند سر سيدالشهدا را مي‌بُرَند، اما سکوت کردند! هر سکوتي علامت تقوا نيست. ۱۳۹۰/۱۱/۰۷ #غدیر 📱 @mesbahyazdi_ir