حضرت عباس در بیان آیت الله سعادت پرور
صفحه 2 از 2
در نتيجه، ريشهى اصلى صدور امورى از اين گونه از سوى سيّدالشّهدا- عليهالسّلام- همان ديد معنوى آن بزرگوار نسبت به ياران و عظمت مقام و منزلت معنوى آنهاست. مردم عادى هم اگر گوشهاى از آن ديد امام را دارا شوند و يا حداقل به خصوصيّات اشخاص، بهتر عنايت داشته باشند، گريه و سخنان آنان در فقدان اشخاص، به حساب منزلت آنها در شدّت و ضعف، و كمى و زيادى، متفاوت خواهد بود.
ب. سخنان ابوالفضل العبّاس عليه السلام
نحوهى اشعار و سخنان حضرت ابوالفضل- عليهالسّلام- نيز شاهد بر عظمت مقام و منزلت اوست كه به قسمتى از آن اشاره مىشود:
1. كلام «لا أَرْهَبُ الْمَوْتَ» را تنها كسانى مىتوانند با جرأت بگويند كه نسبت به سراى آخرت- از عالم قبر گرفته تا عرصهى حساب و كتاب و قيامت- كوچكترين نگرانى نداشته باشند؛ چنان كه خداوند در قرآن شريف مىفرمايد:
قُلْ إِنْ كانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ اللَّهِ خالِصَةً مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ
بگو: اگر در نزد خدا، سراى بازپسين يكسر به شما اختصاص دارد، نه ديگر مردم، پس اگر راست مىگوييد آرزوى مرگ كنيد.
و اين، تنها اولياى الهى هستند كه مىتوانند چنين تمنّايى داشته باشند كه:
قُلْ يا أَيُّهَا الَّذِينَ هادُوا إِنْ زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِياءُ لِلَّهِ مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ
بگو: اى كسانى كه يهودى شدهايد، اگر پنداريد كه شما دوستان خداييد نه مردم ديگر، پس اگر راست مىگوييد درخواست مرگ كنيد.
2. سخنانى چون «نَفْسى لِنَفْسِ الْمُصْطَفَى الطُّهْرِ وِقا.» و يا «إِنّى أُحامى أَبَداً عَنْ دينى، وَ عَنْ إِمامٍ صادِقِ الْيَقينِ.» و يا «أَبْشِرى بِرَحْمَةِ الْجَبّارِ، مَعَ النَّبِىِّ السَّيِّدِ الْمُخْتارِ.» كه همگى بيانگر كمال معنوى و آشنايى و شناخت واقعى وى از مقام ولايت است، از جان و روح و حقيقت كدام انسانى غير ايشان، مىتواند سرزند؟ لذا نمىتوان به آسانى از جمله جملهى آن گذشت و از عمق معناى آن صرف نظر كرد.
نقل از کتاب فروغ شهادت
کانال روضه های مکتوب
https://eitaa.com/rozehayemaktoub