🔰تشریح مصائب اسارت بر اساس متون مقتل در ادامه مصائب این مسیر با تاکید بر وضعیت اسیران و مستند آن ذکر می شود: 🔴1. طی مسیر بر شتران بدون سایه بان این تعبیر در مقاتل با تعابیر مختلفی از جمله واژه «بلا غطاء (بدون سایه بان)» یا «بلا غطاء و لا وطاء (بدون پوشش و زیرانداز)» یا «علی الاقتاب» نقل شده است. همچنین در برخی موارد تعبیر «بغیر وطاء (بدون زیرانداز» به کار رفته است که باید دانست این تعبیر به همان معنای (بلا غطاء و لا وطاء) است زیرا وقتی وطاء یعنی زیر انداز مناسبی نباشد بدون غطاء (سایه بان) بودن آن طبیعی است. یعنی جنایتکارانی که از یک زیرانداز مناسب روی جهاز شتر ابا کرده اند به طور طبیعی از سایه بان نیز دریغ خواهند کرد. گزارش های بسیاری از مقاتل درباره وضعیت اسیران مطلق است و تصریح به شام یا کوفه نشده است یعنی آنان حال اسیران در طول مسیر را گزارش کرده اند. اما برای روشن تر شدن مطلب در اینجا برای هر قسمت از مسیر به یک یا چند نمونه اشاره می شود. طبعا باید در دو مرحله پیگیری کرد: اول مسیر کربلا تا کوفه و سپس مسیر کوفه تاشام. 🔸مسیر کربلا تا کوفه: در مقاتل آورده اند که از کربلا کاروان بدون سایه بان و زیر انداز (بغیر وطاء و لا غطاء) حرکت کرده است. برخی صرفا به این اشاره کرده اند که حرکت کاروان مانند حرکت کاروان اسیران (کما تساق الاساری) بوده است. و برخی با واژه «بر جهاز شتران» (علی الاقتاب) به آن اشاره کرده اند. که واژه قتب در ادامه توضیح داده خواهد شد. برخی گفته اند مانند بردگان ترک و دیلم می بردند. این تعبیر اشاره به بدترین نحوه برخورد با یک انسان در آن زمان دارد که هیچ حرمتی برای خون و جان و مال آن شخص قائل نبودند. نه امکانات غذایی درستی فراهم می شد نه پوشش کاملی و نه ابایی از تازیانه زدن یا کتک زدن این خاندان داشتند. 🔸ورود به کوفه در نقل شیخ مفید و برخی کتب دیگر آورده اند که کاروان وقتی به کوفه رسید بر شتران بدون پوشش (بغیر وطاء) وارد کوفه شد. 🔸مسیر کوفه تا شام در مقتل خوارزمی حرکت کاروان را بر شتران بدون پوشش (بغیر وطاء) توصیف می کند: «از کوفه تا شام حرم رسول خدا را بر مرکب های بدون پوشش از شهری به شهری و از منزلی به منزل دیگر بردند به همان صورت که اسیران و بردگان ترک و دیلم را می بردند.» همچنین برخی نقل ها آنان را بر «اقتاب الجمال» توصیف کرده اند. 🔸ورود به شام در روایت مدینة المعاجز امام سجاد و بانوان حرم را بر شتری بدون زیرانداز و سایه بان توصیف میکند. در نقل تسلیة المجالس از سهل آمده است: «دیدم در پشت سر نیزه زنانی را بر شتران بدون زیرانداز». همچنین باید توجه داشت روایاتی که درباره «مکشفات الوجوه بودن» و «تماشا کردن کاروان توسط مردم» آمده است نیز به نحوی دلالت بر بدون سایه بان بودن مرکب ها دارد. کانال روضه های مکتوب https://eitaa.com/rozehayemaktoub