گریزشماره سیزده، دعای ندبه هل من معین فاطیل معه العویل و البکاء  آ ی مردم ! می دونید چجور باید برای اما م زمانتون گریه کنید ؟ می دونید چجور باید برای غیبت امامتون ناله بزنید؟ باید کنار هم بشینید با گریه به هم کمک کنید !                                 مثل بچه هایی که پدر یا مادر از دست داده اند دور هم می نشینند ، پا زمین میزنند ، پنجه به خاک می کشند، یکیشون که خسته شد دیگری شروع به شیون و ناله زدن میکنه وقتی خسته شد باز برادر یا خواهرش شروع به ضجه زدن میکنه ! امروز برای گریه کردن وناله زدن برای امام زمانتون ندای « هل من ناصر ینصرنی » سر بدید!                                                     آیا کسی هست بیاد من رو در ضجه زدن و ناله زدن و شیون کردن برای امام زمانم یاری کنه ؟ آخه نمیدونید چی شده ، امام زمانم خیلی وقته غایبه ! خیلی وقته دنبالش میگردم پیداش نمیکنم امام زمانم تنهاست ! امام زمانم یاور نداره ! آیا کسی هست بیاد کنار من بشینه مثل بچه های حسین (ع) گریه کنیم ؟  مثل اون موقعی که بچه های حسین (ع) و زینب (س) اومدند بالای تل زینبیه تماشاگر گودال قتلگاه شدند، مثل اون موقعی که شمر ، خنجر به دست اومد روی سینه خسته حسین (ع) نشست ، مثل اون موقعی که رقیه (س) داشت با چشمان کوچیکش به قتلگاه نگاه می کرد و فریاد می زد، مثل اون موقعی که بچه های حسین (ع) دیدند باباشون داره پاهاشو به خاک زمین میکشه ، زینب (س) به سر زنان میگه : وا محمداه ! وا علیا ! یکی بیاد به ناله و ضجه ی بچه های حسین (ع) و زینب (س) کمک کنه آخه حسینو کشتند !   @rozehdaftari