❇ #تفسیر_آیه این آیات، بار دیگر به مسأله توحید و شرک که یکى از مهم ترین مباحث اسلام و مباحث این سوره است باز مى گردد، مشرکان را به محاکمه مى کشد، و نا توانى آنها را به اثبات مى رساند. نخست مى فرماید: آگاه باشید تمام کسانى که در آسمان ها و زمین هستند از آنِ خدا مى باشند (أَلا إِنَّ لِلّهِ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الأَرْضِ). جائى که اشخاص ملک او باشند، و از آن او، اشیائى که در این جهان مى باشند به طریق اولى از آنِ او هستند، بنابراین، او مالک تمام عالم هستى است، و با این حال، چگونه ممکن است مملوک هاى او، شریک او بوده باشند؟! آنگاه اضافه مى کند: کسانى که غیر خدا را شریک او قرار مى دهند از دلیل و منطقى پیروى نمى کنند و هیچ سند و شاهدى بر گفتار خود ندارند (وَ ما یَتَّبِعُ الَّذینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ شُرَکاءَ). آنها تنها از پندارها و گمان هاى بى اساس و بى پایه پیروى مى کنند (إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ). بلکه آنها فقط با مقیاس حدس و تخمین سخن مى گویند، و دروغ مى گویند! (وَ إِنْ هُمْ إِلاّ یَخْرُصُونَ). 🌼🌼🌼🌼 یَخْرُصُونَ از ماده خرص (بر وزن ترس)، در اصل به معنى تخمین زدن است و نخست در مورد میوه بر درختان هنگام اجاره باغ و امثال آن به کار رفته، سپس به هر گونه حدس و تخمین گفته شده است و از آنجا که تخمین گاهى مطابق واقع و گاهى بر خلاف واقع مى شود، این کلمه در معنى دروغ نیز استعمال شده است و در آیه مورد بحث مى تواند به هر دو معنى باشد. اصولاً خاصیت پیروى از پندار و گمانِ بى اساس است، که سرانجام انسان را به وادى دروغ مى کشاند. آنها که بت ها را شریک خدا ساخته بودند، تکیه گاهشان اوهامى بیش نبود، اوهامى که حتى تصور آن امروز براى ما مشکل است، که چگونه ممکن است انسان، اشکال و مجسمه هاى بى روحى بسازد، و بعد مخلوق خود را ارباب و صاحب اختیار خویش بداند؟ مقدّراتش را به دست آن بسپارد، و حل مشکلاتش را از او بخواهد؟! آیا این چیزى جز دروغ و دروغ پردازى مى تواند باشد؟ حتى مى توان این را به عنوان یک قانون کلّى ـ با کمى دقت ـ از آیه استفاده کرد، که هر کس از ظن و گمان هاى بى اساس پیروى کند، سرانجام به دروغگوئى کشانده مى شود . راستى و صدق بر اساس قطع و یقین استوار است، و دروغ بر اساس تخمین ها، پندارها و شایعه ها!. #تفسیر_نمونه ذیل آیه ۶۶ #سوره_یونس @Roznegaar