ربیت و اندرز در آیات گذشته، سخن از این بود که ایمان باید جنبه اختیارى داشته باشد، نه اضطرارى و اجبار، به همین مناسبت، در آیه مورد بحث، راه تحصیل ایمان اختیارى را نشان مى دهد و به پیامبر(صلى الله علیه وآله)مى فرماید: به آنها بگو: درست بنگرید و ببینید در آسمان و زمین چه نظام حیرت انگیز و شگرفى است (قُلِ انْظُرُوا ما ذا فِی السَّماواتِ وَ الأَرْضِ). که هر گوشه اى از آن، دلیلى بر عظمت و قدرت و علم و حکمت آفریدگار است. این همه ستارگان درخشان و کرات مختلف آسمانى، که هر کدام در مدار خود در گردشند. این منظومه هاى بزرگ. این کهکشان هاى غول پیکر. این نظام دقیقى که بر سراسر آنها حکم فرما است. همچنین این کره زمین با تمام عجائب و اسرارش. و این همه موجودات زنده ؤ متنوع و گوناگونش، درست در ساختمان همه اینها بنگرید و با مطالعه آنها به مبدأ جهان هستى آشناتر و نزدیک تر شوید. این جمله، به روشنى مسأله جبر و سلب آزادى اراده را نفى مى کند و مى گوید: ایمان نتیجه مطالعه جهان آفرینش است، یعنى این کار به دست خود شما است. 🌼🌼🌼 سپس، اضافه مى کند: ولى با این همه آیات و نشانه هاى حق، باز جاى تعجب نیست که گروهى ایمان نیاورند; چرا که آیات، نشانه ها، اخطارها و انذارها تنها به درد کسانى مى خورد که آمادگى براى پذیرش حق دارند، اما آنها که تصمیم گرفته اند هرگز ایمان نیاورند، این امور هیچ گونه اثرى برایشان ندارد (وَ ما تُغْنِی الآْیاتُ وَ النُّذُرُ عَنْ قَوْم لایُؤْمِنُونَ). این جمله، اشاره به حقیقتى است که بارها در قرآن خوانده ایم، که دلائل و سخنان حق، و نشانه ها و اندرزها به تنهائى کافى نیست، بلکه زمینه هاى مستعد و آماده نیز، شرط گرفتن نتیجه است. ذیل آیه ۱۰۱ @Roznegaar