در اینجا نیز، تنها به جنبه نفى قناعت نمى کند و علاوه بر جنبه نفى، روى جنبه اثبات نیز تکیه کرده، مى فرماید: اگر ناراحتى و زیانى از طرف خدا به تو برسد (خواه براى مجازات باشد و یا به خاطر آزمایش)، هیچ کس جز او نمى تواند آن را برطرف سازد (وَ إِنْ یَمْسَسْکَ اللّهُ بِضُرّ فَلا کاشِفَ لَهُ إِلاّ هُوَ). 🌼🌼🌼 همچنین اگر خداوند اراده کند خیر و نیکى به تو برساند، هیچ کس توانائى ندارد که جلو فضل و رحمت او را بگیرد (وَ إِنْ یُرِدْکَ بِخَیْر فَلا رَادَّ لِفَضْلِهِ). او هر کس از بندگان را اراده کند (و شایسته بداند) به نیکى مى‌رساند (یُصیبُ بِهِ مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ). چرا که آمرزش و رحمتش همگان را در بر مى گیرد و او است غفور رحیم (وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ). ذیل آیه ۱۰۷ @Roznegaar