بعد از اشاره به مسأله توحید و شرک، که مهمترین مسأله سرنوشت ساز است، مجدداً او را مورد سرزنش قرار داده، مى گوید: تو چرا هنگامى که وارد باغت شدى نگفتى این نعمتى است که خدا خواسته؟ چرا همه اینها را از ناحیه خدا ندانستى و شکر نعمت او را به جا نیاوردى؟! (وَ لَوْ لا إِذْ دَخَلْتَ جَنَّتَکَ قُلْتَ ما شاءَ اللّهُ). چرا نگفتى هیچ قوت و قدرتى جز از ناحیه خدا نیست؟ (لا قُوَّةَ إِلاّ بِاللّهِ). 🌺🌺🌺 اگر تو زمین را شکافته اى، بذر پاشیده اى، نهال غرس کرده اى، درختان را بر، داده اى! و به موقع به همه چیز آن رسیده اى، تا به این پایه رسیده است، همه اینها با استفاده از قدرت هاى خداداد، و امکانات و وسائلى است که خدا در اختیار تو قرار داده، تو از خود هیچ ندارى و بدون او هیچ هستى!. سپس اضافه کرد: اگر مى بینى من از نظر مال و فرزند از تو کمترم (مطلب مهمى نیست) (إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْکَ مالاً وَ وَلَداً). ذیل آیه ۳۹ @Roznegaar