کافران کیانند؟ و چرا گرفتار چنان سرنوشت مى شوند؟ در یک جمله کوتاه آنها را چنین معرفى مى کند: همانان که چشم‌هایشان در پرده بود، و نتوانستند چهره حق را ببینند و به یاد من بیفتند (الَّذِینَ کانَتْ أَعْیُنُهُمْ فِی غِطاء عَنْ ذِکْرِی). و همان‌ها که گوش داشتند اما قدرت شنوائى نداشتند (وَ کانُوا لایَسْتَطِیعُونَ سَمْعاً). در حقیقت، آنها مهم‌ترین وسیله حق‌جوئى و درک واقعیات و آنچه عامل سعادت و شقاوت انسان مى شود، را از کار انداخته بودند، یعنى چشم‌هاى بینا و گوش‌هاى شنوا را بر اثر اندیشه‌هاى غلط و تعصب‌ها و کینه توزى‌ها و صفات زشت دیگر در حجابى سخت و سنگین فرو برده بودند. 🌺🌺🌺 جالب این که در مورد چشم مى گوید: چشم هایشان در پوششى دور از یاد من قرار داشت، اشاره به این که چون در پوشش و حجاب غفلت بودند آثار خدا را ندیدند و چون ندیدند حقیقت، ره افسانه زدند و خدا را فراموش کردند. به تعبیر دیگر، یاد خدا چیزى نیست که با چشم دیده شود، آنچه دیده مى شود آثار او است، اما آثار او، سبب یاد او است. ذیل آیه ۱۰۱ @Roznegaar