قوانینی که در امور اعتباری جریان دارد گاه منضبط نیست.کسی بسیار جان می‌کند و اندک درآمدی دارد و دیگری بسیاردرآمد دارد و اندکی هم تلاش نمی‌کند. اما در امور معنوی وضعیت کاملا متفاوت است.گویا اینجا هر کسی سهمش به اندازه‌ی فهمش است. فهم عمیق و دقیق ما از تاثیر امور معنوی منجر به تلاش برای کسب آن امور می‌گردد و هرچقدر تلاش بیشتر باشد سهم ما نیز مضاعف می‌گردد. یک قانون دیگری که در معنویات ساری و جاریست، این است که برداشت سهممان تصاعدیست منتها تصاعدی که نتیجه‌ی ظرفیت وجودی‌مان است نه تحت تاثیر روابط میان‌فردی.مثل سرمایه‌گذاری که پولش را جای مطمئنی گذاشته و اصل پولش که سرجایش هست هیچ، از سودش نیز هرماه بهره می‌برد. حبی که نسبت به اهل البیت علیهم السلام وجود دارد نیز از همین قِسم است. هرچقدر این دوست داشتن عمیق‌تر باشد، بهره‌ی انسان نیز فزون‌تر خواهد بود. https://eitaa.com/roznevesht