اگر امنیت نظامی ایران را با سایر کشورها مقایسه می‌کنید و بر این امنیت می‌بالید، کارتان ارزشمند است! اما گوشه‌ی ذهنتان داشته باشید که اسلام، امنیت را منحصر در حفظ مرزها و امنیت‌ جانی نمی‌داند. امنیت را انواعی‌ست که یکی از مهمترین آن‌ها، امنیت روانی جامعه است. همان که خودتان هم قبولش دارید و فلسفه‌ی امر‌به‌معروف و نهی‌از‌منکر و یا رعایت حجاب را حفظ امنیت روانی جامعه معرفی می‌کنید! داشتم می‌گفتم. خانواده، فرهنگِ اجتماع، سیاستِ جامعه، روان آدم‌ها و تربیت صحیح نیازمند امنیت است! امنیت اقتصادی اگر نباشد، همه‌ی انواع امنیت به‌خطر می‌افتد! والدین قبل از پُرکردن ظرف تربیت فرزندان، خود را مسئول سیرکردن شکم بچه‌ها می‌دانند! بچه‌های گرسنه، تربیت نمی‌فهمند! والدینی‌که مشغول سیرکردن شکم بچه‌ها شده‌اند و دغدغه‌ی اجاره‌ی خانه و هزار و یک مصیبت دیگر را دارند، قادر نیستند تربیت را در اولویت قرار دهند! معلمی که فکرش به پرداخت اقساط ماهیانه درگیر است، دغدغه‌‌اش برای تربیت دانش‌آموز، کم‌رنگ می‌شود! مبلغی که می‌دَود و به‌جایی نمی‌رسد، انگیزه‌اش کم می‌شود! طلبه‌ای که درس می‌خواند و تبلیغ می‌کند و سفره‌اش خالی‌ست، رسالتش را فراموش می‌کند! اینقدر ایده‌آل‌گرا نباشید! میزانِ دوام آدم‌ها، یکسان نیست! از همگان نمی‌توان انتظار ایثار داشت! هر دانش‌آموزی نمی‌تواند شهید فهمیده باشد! هر معلمی نمی‌تواند شهید رجائی باشد! هر طلبه‌ای نمی‌تواند آرمان باشد! هر اهل عِلمی نمی‌تواند مطهری شود! آدم‌ها را آنگونه که هستند، ببینید. جامعه را آنگونه که هست توصیف کنید. نه سیاهِ مطلق و نه سفید مطلق! تاثیر اقتصاد را بر جامعه نادیده نگیرید! تو را به مقدساتتان قسم فکری به حال سفره‌های مردم کنید. تورم کمر مردم را شکست و ایمان‌شان را بر باد داد! و در آخر این متن را آنگونه که خدا می‌پسندد قضاوت کنید! 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht