چسباندن خود به دیگران و خود را از آن‌ها و آن‌ها را از خود دانستن، از جمله ویژگی‌هایی است که به‌وقت منفعت بروز و ظهور می‌یابد؛ خواه منفعت مادی باشد و خواه معنوی! به‌همین دلیل، بسیار مورد سفارش قرارگرفته‌ایم در شرایطی که امکان سوءبرداشت وجود دارد، فاصله‌ی خود را با دیگران حفظ کنیم. ضرورت این امر در سیاست بیش از دیگر عرصه‌ها احساس می‌شود. هنوز شهادتِ شهیدانِ عزیز این حادثه، اعلام نشده بود که برخی از افراد شروع کردند به تعریف داستان‌ها و قصه‌هایی که بیانگر رابطه‌ی عمیق آن‌ها با رئیس‌جمهور شهید بود. وقتی پایِ منفعت در میان باشد، این افراد به تخیلات، رنگِ حقیقت می‌زنند و گنجشک‌های دروغ را رنگ کرده و به‌جای قناری صداقت بر مردم غالب می‌کنند. دقیقا تیمِ تبلیغاتی‌شان هم شروع به تبلیغ می‌کند و شعار "شبیه رئیسی" سرمی‌دهند. این که کسی خودش را شبیه دیگری بداند و به مخاطب معرفی کند مسبوق به سابقه است. از شعارهایی همچون رجایی و بهشتی زمان گرفته تا ابوذر و مالک اشتر دوران! البته گاهی ممکن است دیگران به دلیل عملکرد خالصانه‌ی افراد چنین نسبت‌هایی را به آن‌ها بدهند؛ اما گاه خود شخص به دنبال کسب این عناوین است. این‌که در این شرایط حساس باید کسی را انتخاب کنیم که همسو با دیدگاه شهید رئیسی باشد کاملا منطقی است؛ چون تغییر دیدگاهِ رئیس‌جمهور جدید باعث می‌شود تا ریلِ دولت قبلی تغییر نماید و تغییر ریل مساوی‌ست با تحمیل هزینه‌های مضاعف بر کشور. هنوز که کاندیداها اعلام نشده‌اند اما اگر آقای مخبر نامزد شده و با حفظ همین چینش وزرا، رئیس‌جمهور شوند حداقل نه از حیث فرد، بلکه از حیث جهت، شبیه‌ترین دولت به دولت شهید رئیسی روی کار خواهد آمد. 🖌 زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht