یک بام و دو هوا امروز تصویری را دیدم از خانمی که به عنوان مانکن در پشت ویترین مغازه‌ای در مشهد ایستاده بود. اما به دلایل اخلاقی نخواستم تصویر آن خانم را به اشتراک بگذارم. یادم هست چند سال پیش یکی از سوژه‌های ماه عسل احسان علیخانی افرادی بودند که شغل‌های کاذب داشتند و آن‌جا در رابطه با آقایی که کارش ایستادن پشت شیشه به عنوان مانکن زنده بود، گفت‌وگویی انجام شد. حالا اما جنس مانکن عوض شده، یعنی جنسیتش عوض شده و خانمی به هردلیل تصمیم گرفته است به ایستادن پشت شیشه، آن‌ هم برای ساعت‌ها بدون حرکت‌کردن، و خوب صد‌درصد برای این‌ کارش هزینه هم دریافت می‌کند چون به نوعی شغل اوست. این‌که چه چیزی خانم‌ها را مجبور به روی آوردن به شغل‌های کاذب می‌کند، موضوع بحث ما نیست و این‌که دقیقا این اتفاق تقصیر چه کسی است هم، اولویت این نوشته نیست. من موضوع را از دید یک زن نگاه می‌کنم، آن هم از دید زنی که معتقد است از نگاه اسلام زن همچون گل است که باید مراقب لطافت او بود. حالا اما ادعای فمنیست‌ها مبنی بر دفاع از حقوق زن‌ها مرا کلافه می‌کند. روی سخنم دقیقا با آن‌هاست. از آن‌ها می‌خواهم که حداقل برای ادعاهای خود ارزش قائل باشند و از هویت و حقوق یک زن دفاع نمایند. فمنیست‌ها باید پاسخ دهند که وقتی می‌گویند ما می‌خواهیم از حقوق یک زن دفاع کنیم دقیقا منظورشان چیست؟ این‌که یک زن مجبور شود ساعت‌ها بدون حرکت پشت ویترین مغازه بایستد تا بلکه جذابیتش، مشتری‌ها را ترغیب به خرید کند ظلم به زن نیست؟ https://eitaa.com/roznevesht